تاثیر ایندول بوتیریک اسید و زمان قلمه‌گیری بر ریشه‌زایی قلمه‌های فیکوس بنجامین (Ficus benjamina) رقم‌های ‘استارلایت’ و ‘کوموزا’

پژوهش حاضر به منظور مقایسه ریشه‌زایی قلمه‌های فیکوس بنجامین نوع ابلق و سبز و همچنین بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف اکسین و زمان قلمه‌گیری بر ریشه‌زایی، در گلخانه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1391 انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل چهار غلظت ایندول بوتیریک اسید (صفر، 2000، 4000 و 6000 میلی‌گرم در لیتر)، دو زمان قلمه‌گیری (آغاز تیر و میانه شهریور) و دو نوع فیکوس بنجامین (برگ سبز (رقم ‘کوموزا’) و ابلق (رقم ‘استارلایت’)) بود. نتیجه‌ها نشان داد که بیشترین درصد ریشه‌زایی در قلمه‌های بنجامین سبز و زمان شهریور در غلظت 4000 و 6000 میلی‌گرم در لیتر و همچنین زمان تیر در غلظت 4000 میلی‌گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید بود. بیشترین میانگین طول و وزن تر ریشه در قلمه‌های بنجامین سبز و زمان شهریور در غلظت 6000 میلی‌گرم در لیتر حاصل شد. بیشترین تعداد ریشه در قلمه‌های بنجامین سبز و در غلظت 6000 میلی‌گرم در لیتر در هر دو زمان تیر و شهریور ایجاد شد. بالاترین درصد زنده‌مانی گیاه نیز در قلمه بنجامین سبز و زمان شهریور در غلظت‌های 2000، 4000 و 6000 میلی‌گرم در لیتر بود. به طور کلی، نتیجه‌ها نشان داد که بنجامین نوع سبز ریشه‌زایی بهتری نسبت به نوع ابلق داشت و افزایش غلظت ایندول بوتیریک اسید باعث افزایش درصد ریشه‌زایی، طول و تعداد ریشه شد.