اثرهای ریزنمونه و محیط کشت در تولید شاخه و سوخک در گیاه لاله واژگون (Fritillaria imperialis)

لاله واژگون یکی از زیباترین گیاه‌های زینتی دنیا است که به طور معمول از راه بذر و سوخ افزوده می‌شود. برداشت بی‌رویه این گیاه از رویشگاه‌های طبیعی، آن را در خطر انقراض قرار داده است. از این رو و با توجه به محدودیت‌های فراوان در روش‌های معمول گیاه‌افزایی، استفاده از روش کشت بافت می‌تواند جایگزین مناسبی برای گیاه افزایی سریع این گونه باشد. در پژوهش حاضر از ریزنمونه فلس سوخ در دو محیط کشت موراشیگی و اسکوگ و گامبورگ و از ریزنمونه‌های رویان جنسی، تخمک، تخمدان، برگ و ساقه تنها در محیط کشت موراشیگی و اسکوگ استفاده شد. نتیجه‌ها نشان داد در بین ریز نمونه‌های موجود باززایی تنها در فلس سوخ و رویان، مشاهده شد و ریزنمونه‌های فلس توانستند سوخک کافی تولید نمایند. همچنین بیشترین تعداد سوخک از ریزنمونه فلس در غلظت پنج میلی‌گرم بر لیتر نفتالن استیک اسید و سه میلی‌گرم بر لیتر بنزیل آمینو پیورین به وجود آمد. با توجه به قوی‌تر بودن ریشه و شاخه و بیشتر بودن تعداد سوخک تولیدی از فلس در مقایسه با رویان، می‌توان ریزنمونه فلس را جهت ریزافزایی لاله واژگون پیشنهاد نمود.