ارزیابی مقاومت به شوری رقم‌های چمن پوآ جهت استفاده در فضای سبز

مقاومت به شوری 10 رقم چمن پوآ (poa pratensis l.) در 6 سطح شوری (3/0، 5/1، 3، 5/4، 6 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) در یک آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه‌ها نشان داد که با افزایش سطح شوری ویژگی‌‌های رشد چمن شامل وزن خشک بخش هوایی و ریشه، درصد آب برگ و کیفیت چمن کاهش و مقدار سوختگی چمن افزایش یافت. بالاترین وزن خشک اندام هوایی و ریشه در رقم‌های ‘آمپلیا’ و ‘پارک’ مشاهده گردید و کم‌ترین مقدار آن در رقم‌های ‘بنف’ و ‘نوتوپ’ به دست آمد. همچنین بیشترین مقدار درصد آب برگ در رقم‌های ‘آمپلیا’ و ‘پارک’ و کم‌ترین مقدار آن در رقم ’بنف‘ مشاهده شد. بیشترین کیفیت چمن مربوط به رقم‌های ‘آمپلیا’ و ‘هارمونی’ بود در حالی که رقم‌های ‘بنف’ و ‘مریون’ کم‌ترین کیفیت را داشتند. همچنین با افزایش شوری، رقم‌ ‘آمپلیا’ و سپس ‘هارمونی’ کم‌ترین درصد سوختگی و رقم‌های ‘بنف’ و ‘کروساد’ بیشترین درصد سوختگی را به خود اختصاص دادند. بر اساس نتیجه‌های به دست آمده، به طور کلی رقم ‘آمپلیا’ بیشترین مقاومت به شوری را داشت و پس از آن به ترتیب رقم‌های ‘هارمونی’، ‘پارک’ و ‘نوتوپ’ قرار گرفتند. نتیجه‌ها نشان داد که بین رقم‌های مورد بررسی از نظر مقاومت به شوری تنوع بالایی وجود داشت. بنابراین امکان انتخاب رقم‌های مقاوم از بین آن‌ها وجود دارد.