تاثیر تغذیه برگی سولفات روی بر مقاومت به سرمای زمستانه بوته انگور رقم ’بیدانه‌سفید‘

در پژوهش حاضر اثر تغذیه برگی سولفات روی بر مقاومت به سرمای زمستانه بوته‌های انگور رقم ’بیدانه سفید‘ مورد بررسی قرار گرفت. سولفات روی در دو غلظت 04/0 و 08/0% در پنج نوبت، در طول فصل رشد روی بوته‌ها محلول‌پاشی شد و بوته‌های تیمار شده با آب مقطر مقایسه شدند. پس از خزان طبیعی، شاخه‌هایی از آنها به صورت تصادفی در دو مرحله زمانی 5 دی و 5 اسفند تهیه شدند. ابتدا مقدار کربوهیدرات، پرولین، آب نسبی و پروتیین آن‌ها اندازه گیری شد و پس از قرار دادن در تیمارهای دمایی 0، 3-، 6-، 9-، 12-، 15-، 18-، 21-، 24-، 27- و 30- درجه سلسیوس به مدت سه ساعت، میزان خسارت یخ‌زدگی آن‌ها از طریق آزمون نشت الکترولیت و تترازولیوم جوانه و چوب شاخه بررسی شد. نتیجه ها نشان داد که با افزایش غلظت سولفات روی محتوای آب نسبی کاهش و محتوای کربوهیدرات، پرولین و پروتیین افزایش یافت. کمترین نشت الکترولیت و کمترین آسیب سرمایی برآورد شده از آزمون تترازولیوم در بوته‌های محلول‌پاشی شده با سولفات روی 08/0% مشاهده شد. نتایج اندازه گیری مقدار کربوهیدرات، پرولین و پروتیین بافت جوانه‌ و شاخه همبستگی مثبت و معنی داری با lt50 محاسبه شده براساس نشت الکترولیت و آزمون تترازولیوم نشان دادند. در کل می توان چنین نتیجه گیری کرد که محلول پاشی سولفات روی با تاثیر بر محتوای آب نسبی، کربوهیدرات، پرولین و پروتیین می تواند مقاومت به سرمای زمستانه بوته انگور رقم ’بیدانه سفید‘ را افزایش دهد.