اثر هومیک اسید و قارچ‌های مایکوریزا بر برخی از ویژگی‌های رشد و جذب عنصرها در چمن لولیوم ترکیب اسپیدی گرین

به منظور بررسی اثر هومیک اسید و قارچ‌های مایکوریزا بر وزن تر و خشک، کیفیت ظاهری، مقدار آلودگی ریشه و جذب عنصرهای آهن، روی، فسفر و پتاسیم، آزمایشی در سال 1388 در محل گلخانه‌های پژوهشی گروه علوم باغبانی و فضای سبز دانشگاه تهران اجرا شد. چمن مورد استفاده در این پژوهش چمن اسپیدی گرین متشکل از سه رقم چمن لولیوم (lolium perenne l.) بود. بعد از اتوکلاو کردن خاک محیط کشت و اضافه کردن مایه تلقیح (glomus mosseae و g. intraradices) به گلدان‌ها و کشت بذر و استقرار کامل چمن‌ها، هومیک اسید در غلظت‌های صفر، 100، 400 و 1000 میلی‌گرم در لیتر بر روی برگ‌ها پاشیده و تا نه هفته بعد از شروع تیمار، برخی ویژگی‌های رشد اندازه‌گیری شد. نتیجه‌ها نشان داد که ارتفاع، وزن تر، وزن خشک و کیفیت ظاهری در گیاه‌های بدون تلقیح در غلظت‌های متوسط و زیاد هومیک اسید بهتر بود. گیاه‌های تلقیح نشده در غلظت 400 میلی‌گرم در لیتر هومیک اسید افزایش معنی‌داری در جذب عنصرها داشتند. هر دو قارچ نام برده، در غلظت متوسط هومیک اسید، در خصوص ویژگی‌های اندازه‌گیری شده بهتر عمل کردند. از بین دو گونه قارچ، اثر گونه g. mosseae بر جذب عنصرها، آلودگی ریشه‌ها و کیفیت ظاهری در غلظت متوسط هومیک اسید بهتر بود، در حالی که گیاه‌های تلقیح نشده (شاهد) با گذشت زمان وزن تر، خشک و ارتفاع بیشتری داشتند. هر دو گونه قارچ بر جذب عنصر آهن اثر مثبتی داشتند، در حالی که جذب فسفر در تیمار شاهد بهتر بود. همچنین عنصرهای پتاسیم و روی با گذشت زمان افزایش معنی‌داری نشان دادند. هومیک اسید بر مقدار آلودگی ریشه‌ها اثر نداشت.