تاثیر سولفات مس بر فعالیت آنزیمی و ماندگاری گل بریدنی لیزیانتوس

هدف از انجام آزمایش حاضر بررسی نقش سولفات مس به عنوان بازدارنده آنزیم پراکسیداز در ماندگاری و کیفیت بعد از برداشت گل لیزیانتوس رقم’ماریاچی‘ می‌باشد. برای دستیابی به این هدف از سولفات مس با غلظت‌های صفر، 2، 4 و 6 میلی‌مولار استفاده گردید. در این بررسی، ماندگاری، وزن تر نسبی، جذب آب، مقدار آنتوسیانین، مقدار پروتیین، مقدار مالون‌دی‌آلدیید، فعالیت آنزیم پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در بین تیمارها مورد مقایسه قرار گرفت. نتیجه‌ها نشان داد که سولفات مس سبب افزایش ماندگاری، وزن تر نسبی و جذب آب در گل بریدنی لیزیانتوس شد. در بین تیمارها سولفات مس 6 میلی‌مولار حدود 4 روز ماندگاری گل، 16% وزن تر و 4/4 گرم بر روز جذب آب را در مقایسه با شاهد افزایش داد. همچنین تیمار سولفات مس به طور معنی‌داری سبب افزایش مقدار آنتوسیانین و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز شد ولی فعالیت آنزیم پراکسیداز و مقدار مالون‌دی‌آلدیید را کاهش داد. تیمار سولفات مس تاثیر معنی‌داری بر مقدار پروتیین نداشت. سولفات مس 6 میلی‌مولار بیشترین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (33/237 میکرومول بر گرم وزن تر در دقیقه) و کمترین فعالیت آنزیم پراکسیداز (0067/0 میکرومول بر گرم وزن تر در دقیقه) را در مقایسه با شاهد (به ترتیب 198 و 029/0 میکرومول بر گرم وزن تر در دقیقه برای سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز) نشان داد. اما غلظت 4 میلی‌مولار سولفات مس بیشترین مقدار آنتوسیانین (28/94 میلی‌گرم بر گرم وزن تر) و کمترین پراکسیداسیون چربی (94/23 نانومول بر گرم وزن تر) را در مقایسه با شاهد نشان داد