تاثیر کاربرد سالیسیلیک اسید بر بهبود عملکرد ریزافزایی گیاه انگور رقم ’یاقوتی قرمز‘ در شرایط درون شیشه‌ای

آزمایش حاضر با هدف بهبود راندمان محیط کشت‌های معمول برای استقرار و پرآوری ریزنمونه‌های انگور رقم ’یاقوتی قرمز‘ انجام گرفت. در آزمایش‌های مقدماتی محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (ms) با نصف غلظت به همراه دو تنظیم کننده رشد معمول بنزیل آمینوپورین (bap) و ایندول بوتیریک اسید (iba)، برای ریزافزایی مناسب تشخیص داده شد و از آن برای آزمایش اصلی استفاده شد. در آزمایش اصلی، سالیسیلیک اسید (sa) در غلظت‌های 0، 2، 4، 6، 8 و 10 میکرومولار به محیط کشت بهینه، اضافه شد و اثر آن بر ویژگی‌های ریخت‌شناختی، زیست‌شیمیایی و آنزیمی در گیاه‌ها پژوهش شد. نتیجه‌ها نشان داد که تیمار sa تا غلظت 8 میکرومولار باعث بهبود کلیه ویژگی‌های فوق در گیاه انگور در شرایط درون شیشه‌ای شد ولی غلظت 10 میکرومولار آن بر کلیه ویژگی‌های اندازه‌گیری شده اثر منفی داشت. مناسب‌ترین تیمار، غلظت 6 میکرومولار sa بود که در مقایسه با شاهد، باعث افزایش وزن تر ساقه (24%)، وزن تر ریشه (27%)، طول ساقه (28%)، طول ریشه (54%)، مقدار قند احیا کننده (46%) و همچنین افزایش فعالیت آنزیم‌های کاتالاز (50%)، گایاکول پراکسیداز (32%) و آسکوربات پراکسیداز (73%) شد. از طرف دیگر، این تیمار باعث کاهش شاخص‌های تنش اکسیداتیو شامل مالون دی آلدهید (36%)، سایر آلدهیدها (27%) و هیدروژن پراکسید (27%) شد. با توجه به نتیجه‌های به دست آمده می‌توان نتیجه‌گیری کرد که محیط کشت ms با نصف غلظت محیط مناسبی برای ریزافزایی انگور رقم ’یاقوتی‘ نمی‌باشد و گیاه‌ها در این محیط کشت در شرایط نوعی تنش و به احتمال تنش اسمزی قرار دارند و sa در غلظت 6 میکرومولار قادر به خنثی کردن اثر این تنش و افزایش معنی‌دار راندمان ریزافزایی می‌باشد.