تاثیر روش‌های مختلف کاربرد کود آهن بر کنترل کم سبزینگی، مقدار کلروفیل و بیلان آهن برگ در درخت‌های سیب، هلو و شلیل

در میان همه عنصرهایی که کم مصرف نامیده می‌شوند، آهن و چگونگی استفاده از آن نقش ویژه‌ای در تغذیه گیاه‌ها دارد. کمبود آهن که بیشتر به صورت کلروز در برگ‌های جوان بروز می‌کند به شدت عملکرد و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این پژوهش دو نوع کود آهن شامل سولفات آهن و کلات آهن به سه صورت اضافه نمودن به خاک، محلول‌پاشی روی شاخساره و تزریق به تنه در اختیار درخت‌های سیب ’رد دلیشز’، هلو ’انجیری ’ و شلیل ’مغان ’ مبتلا به کمبود آهن قرار گرفتند. آزمایش‌ها به طور جداگانه برای هر میوه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 7 تیمار و در 3 تکرار انجام شد. در روش خاکی، 50 گرم از هر کود به طور جداگانه در نیمه اول خرداد ماه در پای هر درخت ریخته و با خاک اطراف تنه به طور کامل مخلوط شد. در روش‌های محلول‌پاشی و تزریق تنه‌ای، غلظت 5/0% از هر کود به طور جداگانه در سه نوبت (ابتدا نیمه اول خرداد ماه و سپس به فاصله 4 هفته بعد از آن) مورد استفاده قرار گرفت. در طول فصل رشد شدت کم سبزینگی برگ‌ها و تغییرهای رنگ آن‌ها به طور مشاهده‌ای تعقیب و یادداشت گردید. پس از برداشت میوه‌ها از هر درخت مقدار کلروفیل برگ و مقدار آهن کل و فعال اندازه‌گیری شد. نتیجه‌ها نشان داد که تیمارهای کودی آهن اثر معنی‌داری روی میزان کلروفیل، آهن کل و فعال برگ در درخت‌های هر سه میوه داشت. کمترین و بیشترین مقدار کلروفیل و آهن فعال به ترتیب مربوط به تیمار بدون استفاده از کود (شاهد) و تزریق سولفات آهن به تنه بود، در حالی که بیشترین مقدار آهن کل در درخت‌های سیب و هلو متعلق به تیمار شاهد و در درخت‌های شلیل مربوط به تیمار تزریق سولفات آهن بود.