تاثیر بوریک اسید، مالیک هیدرازید، تیوسولفات نقره و ساکاروز بر عمر پس از برداشت گل لیزیانتوس رقم ’ارغوانی‘

دو آزمایش جداگانه به منظور بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف بوریک‌اسید (25، 50، 75 و 100 میلی‌مولار بر لیتر)، مالیک‌هیدرازید (100، 200، 400، 600، 800 و1000 مایکرومول بر لیتر)، تیوسولفات‌نقره (25/0، 5/0، 75/0، 1 و 2 میلی‌مولار بر لیتر)، ساکاروز (1، 2، 5 و 10%) و آب مقطر (شاهد) روی عمر پس از برداشت گل شاخه بریدنی لیزیانتوس رقم ’ارغوانی‘ به مدت 24 ساعت در دمای 2 ± 22 درجه سلسیوس در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. نتیجه‌ها نشان داد که بین تیمارها و شاهد از نظر طول عمر، درصد وزن ترنسبی و میزان محلول جذب شده تفاوت معنی‌داری در سطح احتمال 5% وجود دارد. همچنین غلظت 50 میلی‌مولار بوریک اسید طول عمر بیشتری را در مقایسه با سایر غلظت‌های آن، داشت. تیمار گل‌ها با ساکاروز 5 و10% در مقایسه با شاهد به طور معنی‌داری طول عمر گل‌ها را افزایش داد. غلظت 5/0 میلی‌مولار تیوسولفات نقره بیشترین طول عمر را داشتند. غلظت‌های 600 و 800 مایکرومول بر لیتر بهترین غلظت‌های مالیک‌هیدرازید بودند که به طور قابل‌توجهی طول عمر گل‌ها را افزایش دادند. مقدار کلروفیل نسبی در تیمارهای مختلف بیشتر از شاهد بود اگرچه این افزایش در مقدار کلروفیل معنی‌دار نبود.