استفاده از مدل‌های ریاضی در پیش‌بینی سفتی بافت میوه کیوی رقم ’هایوارد‘ در پایان انبارمانی

ترکیب معدنی میوه‌های برداشت شده می‌تواند سفتی بافت و عمر پس از برداشت میوه را تحت تاثیر قرار دهد. در این پژوهش، میوه‌های 70 باغ کیوی تجاری متفاوت در شرق استان گیلان 10 هفته پس از مرحله تمام گل و نیز در مرحله بلوغ تجاری برداشت شدند. پس از برداشت، ترکیب معدنی میوه شامل نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و ماده خشک به همراه سفتی بافت در میوه‌های بالغ، اندازه‌گیری شد. میوه‌های بالغ پس از آن به سردخانه تجاری با دمای صفر درجه سلسیوس و رطوبت نسبی90% منتقل و پس از 105 روز سفتی بافت میوه‌ها اندازه‌گیری شد. مدل رگرسیونی نشان داد که سفتی بافت میوه در پایان دوره انبارمانی با مقدار سفتی بافت و ماده خشک میوه در زمان بلوغ ارتباط مثبت، اما با نسبت مجموع نیتروژن و پتاسیم به کلسیم، مقدار فسفر و نیتروژن میوه در آن زمان ارتباط منفی داشت. همچنین تجزیه خوشه‌ای، باغ‌های مورد پژوهش را به دو گروه اصلی تفکیک کرد. بر اساس آزمون t در گروه اول مقدار سفتی بافت میوه در پایان انبارمانی در مقایسه با گروه دوم کم‌تر بود. همچنین مقدار پتاسیم، فسفر، نیتروژن و نسبت‌های نیتروژن به کلسیم، مجموع نیتروژن و پتاسیم به کلسیم، پتاسیم به کلسیم، مجموع پتاسیم و منیزیم به کلسیم در مقایسه با گروه دوم بالاتر، اما مقدار ماده خشک میوه‌چه و میوه بالغ، مقدار کلسیم میوه بالغ و سفتی بافت در زمان برداشت کم‌تر بود. در متغیرهای سفتی بافت در پایان انبارمانی، نسبت‌های مجموع نیتروژن و پتاسیم به کلسیم، پتاسیم به کلسیم، نیتروژن به کلسیم، مجموع پتاسیم و منیزیم به کلسیم به ترتیب بالاترین همبستگی را با تابع تشخیص داشتند .در مجموع، مدل‌های ریاضی می‌تواند در پیش‌بینی رفتار پس از برداشت و کیفیت انبارمانی میوه کیوی استفاده شود.