اثر محلول‌پاشی سدیم نیتروپروساید بر مقاومت به خشکی چمن اگروستیس و فستوکای بلند

کمبود آب یکی از مهم‌ترین عامل‌های محدود کننده پرورش چمن در منطقه‌های خشک و نیمه‌خشک به شمار می‌آید. بنابراین، در پژوهش حاضر مقاومت به خشکی دو چمن اگروستیس (agrostis stolonifera cv. ‘palustris’) و فستوکای بلند (festuca arundinacea schreb cv. ‘ky 31’) با کاربرد سدیم نیتروپرساید (ماده رها کننده نیتریک اکسید (no)) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه فاکتور شامل دو گونه چمن، چهار سطح no و چهار سطح تنش خشکی در سه تکرار اجرا شد. نتیجه‌ها نشان داد که تنش خشکی و تیمار no تاثیر معنی‌داری روی طول اندام هوایی در دو‌ چمن مورد پژوهش نداشتند. تنش خشکی مقدار نشت الکترولیتی را به‌ طور معنی‌داری افزایش داد، ولی محلول‌پاشی با no باعث کاهش نشت الکترولیتی در شرایط تنش خشکی شد. در هر دو گونه چمن مقدار آب نسبی برگ با افزایش مکش رطوبتی خاک کاهش پیدا کرد، اما محلول‌پاشی با غلظت‌های مختلف no، مقدار آب نسبی برگ را نسبت به گیاه‌های تیمار نشده درسطح بالاتری حفظ کرد. در جنس فستوکا، کاربرد no فعالیت آنزیم پراکسیداز را در طول تنش خشکی به طور معنی‌داری در مقایسه با گیاه‌های تیمار نشده کاهش داد، در حالی که در اگروستیس no فعالیت این آنزیم را به طور معنی‌داری افزایش داد. فعالیت آنزیم‌ سوپراکسید دیسموتاز در هر دو چمن با افزایش مکش رطوبتی خاک کاهش و با محلول‌پاشی با غلظت‌های مختلف no، به‌ طور معنی‌داری نسبت به شاهد افزایش یافت. در مجموع، به نظر می‌رسد که no با خنثی کردن رادیکال‌های آزاد و افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و در نتیجه با کاهش مقدار نشت الکترولیتی و افزایش مقدار نسبی آب برگ، خسارت ناشی از تنش خشکی در چمن‌ها‌ را کاهش داده است.