اثر محلول‌پاشی برگی سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر کیفیت و عمر گلجایی گل‌های شاخه بریدنی ورد رقم‌های ’سویت واتر‘ و ’سوربت آوالانچ‘.

به منظور بررسی اثر محلول‌پاشی با سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گیاه‌های ورد رقم‌های ’سویت واتر‘ و ’سوربت آوالانچ‘4، بوته‌ها با سالیسیلیک اسید در سه سطح (01/0، 05/0 و 1/0 میلی‌مولار) و متیل جاسمونات در دو سطح (1/0 و 2/0 میلی‌مولار) در دو نوبت با فاصله یک هفته در مرحله تغییر رنگ برگ‌ها از ارغوانی به سبز محلول‌پاشی برگی شدند و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. گل‌ها پس از برداشت تا پایان آزمایش در محلول ساکاروز 3% قرار گرفتند. نتیجه‌ها نشان داد که رقم ’سویت واتر‘ عمر گلجایی بیشتری در مقایسه با رقم ’سوربت آوالانچ‘ دارد. همچنین طبق نتیجه‌های حاصل از برهمکنش تیمار و رقم، واکنش رقم‌ها نسبت به تیمار‌های مختلف یکسان نبود. تیمار متیل جاسمونات 2/0 میلی‌مولار در رقم ’سویت واتر‘ بیشترین عمر گلجایی ولی در رقم ’سوربت آوالانچ‘ کمترین عمر گلجایی را داشت. بیشترین مقدار کربوهیدرات کل ساقه در تیمار‌های سالیسیلیک اسید 01/0 میلی‌مولار در رقم ’سوربت آوالانچ‘ و متیل جاسمونات 2/0 میلی‌مولار در رقم ’سویت واتر‘ مشاهده شد. همچنین این تیمار در رقم ’سوربت آوالانچ‘ کمترین مقدار کربوهیدرات کل ساقه را نشان داد. بیشترین مقدار پروتیین محلول گلبرگ در رقم ’سویت واتر‘ در تیمار متیل جاسمونات 2/0 میلی‌مولار و در رقم ’سوربت آوالانچ‘ در تیمار متیل جاسمونات 1/0 میلی‌مولار مشاهده شد.