>
Fa   |   Ar   |   En
   ارزیابی گوناگونی ژنتیکی انواع لیمو ( لایم و لمون ) در استان فارس با استفاده از ویژگیهای مورفولوژیکی و نشانگرهای مولکولی Issr  
   
نویسنده شهسوار علیرضا ,ایزدپناه کرامت الله ,تفضلی عنایت الله ,سید طباطبایی بدرالدین ابراهیم
منبع علوم و فنون باغباني ايران - 1383 - دوره : 5 - شماره : 4 - صفحه:177 -188
فایل تمام متن
چکیده    برای شناسایی و تعیین روابط فیلوژنتیکی 18 نمونه لیمو شامل لایم chrism و لمون citrus limon l.burm f. در فارس از نشانگرهای مولکولی issr استفاده گردید . به این منظور dna‌نمونه ها در واکنش pcr با اسفاده از 6 آغازگر افزایش یافت . در کل 333 نوار به دست امد که تعداد 215 نوار آن چد شکل بود . رسم دندروگرام به روش upgma‌بر اساس این روش ، 18 نمونه مورد آزمایش در سه گروه اصلی دسته بندی شدند ، گروه یک تنها شامل نژادگان d3‌ بود که از داراب جمع آوری شده بود . این نژادگان با ضریب تشابه 56/0 از دو گروه دیگر جدا شد . با توجه به تفاوتهای زیاد مولکولی و مورفولوژیکی ، به نظر می رسد که این نمونه ها لایم یا لمون نیست . دو گروه دیگر یکی شامل لمون ها و دیگری لایم هاست . کروه لمون ها در برگیرنده سه نژادگان g24 ، d5 لیموسنگی و لیمو گلابی یا لامپی می باشد . لیمو لیسبون یک لمون شناخته شده است و با قرار گرفتن دو نژادگان دیگر در کنار آن احتمال لمون بودن آن ها زیاد است . گروه سو شمل انواع مختلف لایم می باشد . این گروه دو زیر گروه اصلی دارد که یکی شامل سه نژادگان ناشناخته d1,d2,d9 ‌و دیگری شامل 11 نژادگان است که از بین این ها d7 ‌ ( لیمو خیاری ) با ضریب تشابه 79/0 از 10 نژادگان دیگر متمایز است . شکل میوه این نژادگان نیز با سایر لیموه ها تفاوت است . لیموی تاهیتی نیز با ضریب تشابه 82/0 از سایر لیموها جدا شد . 9 نژادگان باقیمانده ارتباط نزدیکی هم از نظر مورفولوژیکی و هم مولکولی با ضریب تشابه 85/0 تا 96/0 با یکدیگر نشان می دهند . در بین آنها نژادگان شناخته شده لیموی آب داراب و جهرم وجود دارد . برخی از این نژادگان هااز جملهg31 , g14 ‌ویژگیهای ژنتیکی مطلوبی دارند که میتوانند در برنامه های به نژادی مورد توجه قرار گیرند .
کلیدواژه ‌گوناگونی ژنتیکی ، لیمو ، مرکبات ، نشانگرهای Issr
آدرس دانشگاه شیراز, دانشکده کشاورزی, علوم باغبانی, ایران, دانشگاه شیراز, دانشکده کشاورزی, بخش گیاه پزشکی, ایران, دانشگاه شیراز, دانشکده کشاورزی, بخش گیاه پزشکی, ایران, دانشگاه صنعتی اصفهان, بیوتکنولوژی کشاورزی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved