مقایسه شش روش استخراج DNA از گیاه انار

استخراج dna ژنومی با کیمت وکیفیت مناسب در آزمایشگاه های ژنومیکس ضروری می باشد استخراج dna از بافت های گیاهان چوبی از جمله درختان میوه افزون بر وجود کربوهیدرات ها بامشکل مواد پلی فنلی نیز روبرو است که بر کیفیت dna اثر منفی می گذارد ، بنابراین روش های استخراج که این مواد را به تواند به حداقل برساند بسیار مطلوب هستند . دراین آزمایش شش روش استخراج dna شامل : 1- ورابی و همکاران 21 2- دلاپورتا و همکاران 14 به توان 3، 3- زیگن هاگن وهمکاران 22 به توان 5 ، 4- دویل و دویل 15 به توان 6 ، 5- لودهی و همکاران 16 به توان 7 ، 6- موری و تامپسون 17 به توان 8 از گیاه انار که از نظر مواد پلی فنلی شاخص است برای گزینش بهترین روش مورد بررسی وارزیابی قرار گرفتند به عنوان مواد گیاهی برای استخراج dna برگ های جوان، برگ های بالغ ، برگ های پیر ، پوست میوه و گوشت دانه مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت و کمیت dna ژنومی استخراج شده با استفاده از روش های اسپکتروفتومتری ، الکتروفورز در ژل آگارز ، برش با آنزیم های برشگر و با انجام واکنش زنجیره ای پلیمراز pcr مورد مقایسه قرار گرفتند . در پایان با توجه به کمیت و کیفیت dna استخراج شده روش ورابی و همکاران 21 برای برگ های جوان ، بالغ ، پیر و سمت هایی از میوه و روش موری و تامپسون 17 برای برگ های جوان گزیده شدند . بیشترین مقدار dna با کیفیت خوب به میزان 7/64 میکروگرم از هر گرم بافت برگی جوان با روش ورابی و همکاران 21 به دست آمد که با مقدار dna به دست آمده از برگ های بالغ 4/62 میکروگرم تفاوت چندانی نداشت . با توجه به نتایج روش استخراجی ورابی و همکاران برای استخراج dna از بافت های مختلف گیاهان مشابهی که مواد پی فنلی و پلی ساکاریدی بالایی دارند قابل توصیه است .