جایگزینی پیت ماس با سایر بسترهای آلی برای کشت پتوس Epipremmum aureum Golden pothos

پیت خزه یکی از بسترهای کاشت تجاری است که در بسیاری از کشورهای جهان بخش عمده ای از آمیخته خاک های گلخانه ای را تشکیل می دهد اما ارزبری وهزینه زیاد پیت خزه سبب اقتصادی نبودن استفاده از آن برای تولید کنندگان شده است از این رو یافت جایگزین های ارزان با دسترسی آسان ، ضروری به نظر می رسد بدین منظور پژوهشی با استفاده از گیاه برگساره ای پتوس در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران صورت گرفت این آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح به طور کامل تصادفی با 8 تیمار و 6 تکرار انجام گرفت بسترهای کاشت به عنوان تیمارهای آزمایش عبارت بودند پیت خزه ، ضایعات نارگیل کوکوپیت، ضایعات نخل پالم پیت ، و باگاس نیشکر به صورت خالص و همچنین آمیخته با 50% پرلیت بیشترین تعداد و سطح برگ وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه تعداد پاگیاه و طول پیچ در بستر کشت کوکوپیت و کمترین آن در باگاس نیشکر مشاهده شد بسترهای کشت پیت خزه و پالم پیت اثرهای مشابهی روی بیشتر شاخص های رشد داشتند ویژگی های بسترهای کشت از جمله ظرفیت تبادل کاتیونی ، قابلیت هدایت الکتریکی ، وزن ویژه ظاهری و درصد خلل و فرج کل در کوکوپیت و پالم پیت مشابه یکدیگر بود و تنها تفاوت عمده این دو بستر در مورد ویژگی ظرفیت نگهداری رطوبت بود که در پالم پیت کمتر از کوکوپیت بود در صورتی که تیمارهایی در راستای افزایش رطوبت در پالم پیت به کار رود این بستر می تواند به عنوان جایگزین مناسب پیت خزه در کشور مطرح گردد. ضایعات خام باگاس نیشکر دراین پژوهش نتایج مناسبی را به عنوان بستر کشت گیاهان نشان نداند کوکوپیت با وجود این که بهترین رشد گیاهان را موجب گردید ولی با توجه به این که یک بستر کشت وارداتی است قابل توصیه نیست، به طور کلی اثر افزودن پرلیت به بسترهای کاشت با توجه به نوع بستر متفاوت بود.