اثرهای محیط کشت و تنظیم کننده های رشد بر ریز افزایی آویشن باغی

آزمایش های برای ریزافزایی گیاه آویشن باغی با استفاده از ریز نمونه های تک گره ساقه به طور 10 میلی متر در شرایط سترون انجام شد . ریز نمونه ها روی محیط کشت پایه موراشیگی واسکوگ ms و محیط کشت پایه نیم غلظت ms که به آن ها 0، 5/0، 1، 5/1 میلی گرم در لیتر ، بنزیل آدنین ba ، 0، 2/0 میلی گرم در لیتر نفتالن استیک اسید naa ، 8 گرم در لیتر آگار و 25 گرم در لیتر سوکروز افزوده شده بود قرار گرفتند . در مرحله دوم آزمایش ازغلظت های 0، 75/0 ، 1، 25/1 میلی گرم در لیتر ba به همراه 0، 2/0 میلی گرم در لیتر naa جهت تشکیل شاخساره استفاده شد . محیط کشت ms همراه 1 میلی گرم در لیتر ba و 2/0 ملی گرم در لیتر naa برای پرآوری شاخساره مناسب بود . شاخساره های تولید شده در کشت درون شیشه ای چهار بار به فاصله چهار هفته روی محیط کشت تازه زیر کشت شدند زیر کشت ها در سطح 5% تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند برای ریشه زایی شاخساره های تولید شده محیط کشت ms با 8 گرم در لیتر آگار و 25 گرم در لیتر سوکروز به کار گرفته شد بهترین تیمار تنظیم کننده رشد برای ریشه زایی صفر میلی گرم در لیتر ba و 1 میلی گرم د رلیتر naa پس از 8 هفته بود . سازگاری گیاهک های ریشه دار شده در آمیخته خاکی سترون به نسبت حجمی یک ششم خاک رسی شنی ، یک ششم ماسه، یک ششم پیت ذخیره و سه ششم پرلایت انجام شد . گیاهان پس از دو هفته سازگار شدند و به شرایط معمولی انتقال یافتند .