اثر پساب و لجن فاضلاب کارخانه پلی اکریل ایران بر برخی ویژگی های مرفولوژیکی و غلظت عناصر در گیاهان چمن

جمع آوری تصفیه و استفاده از لجن و پساب فاضلاب در کشاورزی و فضای سبز یکی از سودمندترین راه های به کارگیری حداکثر منابع آبی حفظ محیط زیست و تامین حاصلخیزی خاک می باشد. البته وجود فلزهای سنگین در لجن و پساب فاضلاب ممکن است استفاده از این مواد را محدود گرداند. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی رشد گیاهان قرنفل، میمون و چمن با به کارگیری دو نوع پساب تصفیه شده کارخانه پلی اکریل ایران و دو سطح لجن فاضلاب در مقایسه با آب چاه ( شاهد) بود. آزمایش به صورت کرت های خرد شده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه کارخانه یادشده با خاک لوم -سیلتی صورت گرفت. انواع پساب و سطوح مختلف لجن فاضلاب به عنوان فاکتور اصلی و گیاهان به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. لجن فاضلاب و پساب ها بر وزن خشک و طول اندام هوایی گیاهان به طور متفاوتی تاثیرگذاشتند. قرنفل در تیمار100 تن لجن درهکتار و میمون در تیمارهای 50 و 100 تن لجن در هکتار افزایش وزن خشک داشتند هر دوتیمار لجن فاضلاب ارتفاع بوته تعداد شاخه گل دهنده و تعداد گلچه در گل آذین میمون را افزایش دادند که علت آن بالا بودن مواد آلی نیتروژن و فسفر لجن اضافه شده به خاک بود. همچنین لجن فاضلاب باعث افزایش میزان کلروفیل در گیاهان شد که علت آن میزان بالای منیزیم جذب شده توسط گیاهان بوده است. استفاده از پساب ها باعث افزایش درصد بوته های خشک شده میمون و کاهش ارتفاع در قرنفل شد که می تواند به دلیل غلظت بالای نمک های محلول در آن ها باشد. تنها در چمن پساب ها باعث رشد بیشتر شدند. برای کاهش اثرهای محدود کننده پساب ها در آبیاری می توان نسبت های مشخصی از آب با کیفیت مناسب را با پساب ها آمیخت و محدودیت ها را تاحد قابل قبولی کاهش داد.