اثر غلظت های مختلف اکسین ، زمان قلمه گیری و شرایط محیطی بر ریشه زایی قلمه های نیمه چوبی شیشه شور

تاثیر زمان برداشت قلمه از پایه مادری شرایط محیطی و تیمارهای مختلف اکسین بر ریشه زایی قلمه های چوب نیمه سخت شیشه شور در سال 1380 در دانشگاه اهواز مورد بررسی قرار گرفت. قلمه های چوب نیمه سخت و برگدار شیشه شور به ترتیب در هفته اول آبان ماه و هفته اول بهمن ماه از پایه های مادری تهیه شدند. میانگین کمترین و بیشترین دمای هوا در آبان ماه به ترتیب 8 و 20 درجه سانتی گراد و در بهمن ماه به ترتیب 13 و 26 درجه سانتی گراد بوده است. این قلمه ها با ایندول بوتیریک اسید و نفتالن استیک اسید با غلظت های 0، 2000، 3000، 4000 میلی گرم در لیتر تیمار شدند. سپس قلمه ها در بستر خشک حاوی ماسه و در شرایط مه افشان و تونل پلاستیک قرار داده شدند. برای اجرای این پژوهش از طرح تجزیه مرکب در زمان و مکان در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار استفاده گردید. قلمه های شیشه شور برداشت شده در بهمن ماه که باiba با غلظت 4000 میلی گرم در لیتر تیمار شده بودند درصد ریشه زایی بیشتری(59%) داشتند که در سطح 1% معنی دارگردید. بیشترین تعداد ریشه در قلمه هایی که باiba با غلظت 4000 میلی گرم در لیتر و یا با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر تیمار شده بودند به دست آمد. طول بزرگترین ریشه میانگین طول ریشه و وزن خشک ریشه قلمه های شیشه شور در سطح 1% و طول رشد جدید شاخساره در سطح 5%در قلمه هایی که باiba با غلظت 4000 میلی گرم در لیتر تیمارشده بودند بیشتر بود. برداشت قلمه ها از پایه مادری در بهمن ماه و تیمار آن ها با اکسین ریشه زایی و طول رشد جدید قلمه ها را به طور معنی داری افزایش داد. درصد ریشه زایی قلمه ها تعداد برگ و طول رشد جدید قلمه های شیشه شور که با اکسین تیمار شده بودند در شرایط مه افشان نسبت به تونل پلاستیک به طور معنی داری بیشتر بود ولی میانگین طول ریشه در قلمه هایی که با اکسیژن تیمار شده و در زیر تونل پلاستیک قرار داده شده بودند به طور معنی داری بیشتر بود.