تیمار پس از برداشت آب گرم به عنوان جایگزین غیر شیمیایی قارچ‌کش: تغییرهای فیزیکوشیمیایی و توانمندی سازگاری به تنش اکسایشی در میوه لیموشیرین

اثر تیمارهای پس از برداشت غوطه‌‌وری در آب گرم و قارچ‌کش کاربندازیم بر ویژگی‌‌های حسی، فیزیکوشیمیایی و پاداکسنده تعیین‌‌کننده کیفیت درونی و برونی میوه لیموشیرین (citrus limettioides tan.) مطالعه شد. تیمارها شامل 4 دقیقه غوطه‌‌وری در آب گرم 45 درجه سلسیوس، 5/0 گرم در لیتر قارچ‌کش کاربندازیم و آب مقطر (شاهد) بود. میوه‌‌ها در دمای 10 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85 درصد به ‌مدت 90 روز نگهداری و ارزیابی‌‌ها در فواصل زمانی 30 روز انجام شد. در مقایسه با میوه‌‌های شاهد، میوه‌‌های تیمار شده با آب گرم کاهش وزن و پوسیدگی کم‌‌تر، شاخص طعم بهتر و میزان بیش‌‌تری فنول کل در پوست و اسکوربیک اسید در آب میوه داشتند. پس از یک ماه انبارمانی، آن­ها سطح فعالیت پاداکسنده آنزیمی بیش‌‌تر (سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز) و محتوای پاداکسنده‌‌های غیرآنزیمی بیش‌‌تری مانند فنول کل در پوست و اسکوربیک اسید در آب میوه در قیاس با شاهد دارا بودند. پس از آن، فعالیت پاداکسنده آنزیمی پوست میوه‌‌های تیمار شاهد افزایش یافت در حالی که در میوه­های تیمار شده با آب گرم کاهش نشان داد. بر مبنای محتوای پاداکسنده‌‌های غیرآنزیمی و ارزیابی حسی پس از 3 ماه انبارمانی، میوه‌‌های تیمار شده با آب گرم مطلوب‌‌ترین کیفیت درونی و برونی را دارا بودند؛ در حالی که میوه‌‌های تیمارشده با قارچ‌‌کش با ظاهری رنگ‌‌پریده، کم‌‌ترین کیفیت رنگ پوست و سفتی بافت را داشتند. در این زمان، بررسی میزان پراکسید هیدروژن و فعالیت پاداکسنده آنزیمی پوست نمایان‌‌گر تحمیل شرایط تنش و آسیب اکسایشی بیش‌‌تر به میوه‌‌های تیمار قارچ‌‌کش نسبت به شاهد بود. بنابراین، تیمار غوطه‌‌وری آب گرم به‌‌عنوان روشی ایمن جهت بهبود و افزایش عمر انبارمانی لیموشیرین و جایگزینی مناسب برای قارچ‌کش شیمیایی توصیه می‏شود.

postharvest hot water treatment as a non-chemical alternative to fungicide: physicochemical changes and adaptability to oxidative stress in sweet lime fruit

the effects of postharvest dip treatment in hot water and carbendazim fungicide on sensory, physicochemical, and antioxidant characteristics determining the internal and external quality of sweet lime (citrus limettioides tan.) fruit were studied. treatments included a 4 min dip in 45 °c hot water, 0.5 g l-1 carbendazim solution and distilled water (control). fruits were stored at 10 °c and 85% relative humidity for 90 days, with characteristics being measured at 30-day intervals. compared to control fruits, treated fruits by hot water had lower weight loss and decay, better taste index, and higher content of total phenol in peel and ascorbic acid in the juice. after one month of the storage, they showed higher levels of enzymatic antioxidant activity (superoxide dismutase, catalase, ascorbate peroxidase, and guaiacol peroxidase) and more non-enzymatic antioxidants such as total phenol in peel and ascorbic acid in juice when compared to control. afterwards, peel enzymatic antioxidant activity increased in control fruits while decreasing in hot water-treated fruits. based on non-enzymatic antioxidants content and sensory evaluation after 3-months storage, hot water-treated fruits possessed the best internal and external quality, while fungicide-treated fruits with a pale appearance had the lowest quality in peel color and firmness. at this time, investigations on the peel content of hydrogen peroxide and enzymatic antioxidant activity revealed that fungicide-treated fruits experienced more stress and oxidative injury than control fruits. as a result, hot water dip treatment was recognized as a safe treatment for improving and extending the storability of sweet lime, as well as a suitable substitute for chemical fungicides.