تاثیر پاکلوبوترازول و پروهگزادیون کلسیم بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک و کیفیت میوه توت‌فرنگی رقم پاروس

به‌منظور کاهش رشد رویشی و افزایش کیفیت میوه توت‌‌فرنگی، پژوهشی با استفاده از پاکلوبوترازول و پروهگزادیون کلسیم روی توت‌‌فرنگی رقم پاروس انجام شد. در این پژوهش پروهگزادیون‌‌کلسیم در سه غلظت شامل صفر، 100 و 150 میلی‌‌گرم در لیتر و پاکلوبوترازول در چهار غلظت شامل صفر، 60، 90 و 120 میلی‌‌گرم در لیتر در دو نوبت (چهار و هفت هفته پس از کاشت) محلول‌‌پاشی شدند. نتیجه‌ها نشان داد که کاربرد پاکلوبوترازول، پروهگزادیون‌‌کلسیم و هم‌چنین برهمکنش آن‌ها موجب افزایش معنی‌‌داری در میزان فتوسنتز، کلروفیل، کاروتنوئید برگ، عملکرد و آنتوسیانین میوه شد. پاکلوبوترازول در سطح احتمال 5% و پروهگزادیون‌‌کلسیم در سطح احتمال 1% موجب افزایش معنی‌‌داری در عملکرد فتوسنتزی شدند. پروهگزادیون‌‌کلسیم به تنهایی و برهمکنش آن با پاکلوبوترازول در سطح احتمال 1 درصد موجب افزایش معنی‌‌دار سفتی بافت میوه و کاهش معنی‌‌دار اسیدیته قابل تیتراسیون شد. ماده‌های جامد محلول زیر تاثیر این کندکننده‌‌ها قرار نگرفت. استفاده از پروهگزادیون کلسیم به تنهایی در سطح احتمال 5 درصد موجب افزایش معنی‌‌دار میزان ویتامین c شد. به طور کلی ویژگی‌های فیزیولوژیکی گیاه زیر تاثیر استفاده از هر دو کندکننده‌‌ رشد افزایش یافت در حالی که ویژگی‌های کیفی بیشتر زیر تاثیر پروهگزادیون‌‌کلسیم قرار گرفتند.

Effect of Paclobutrazole and Calcium Prohexadione on Some Physiological and Qualitative Characteristics of (Fragaria ×ananassa Duch. cv. Paros)

In order to reduce vegetative growth and increase the quality of strawberry fruits a research was carried out using paclobutrazole and calcium prohexadione on cultivar Paros. In this study calcium prohexadione at three concentrations (0, 100 and 150 mg L1) and paclobutrazole at four concentrations (0, 60, 90 and 120 mg L1) in two stages (four and seven weeks after planting) were sprayed. The results showed that the effects of paclobutrazole, calciumprohexadione, and their interaction significantly increased the photosynthesis rate, chlorophyll content, leaf carotenoids, yield, and fruit anthocyanins. The effect of paclobutrazole at 5% probability level and calcium prohexadione at 1% probability level increased significant in the photosynthetic efficiency. Calcium prohexadione and its interaction with paclobutrazole at 1% probability level increased significant in the firmness of the fruit tissue and significantly decreased in the titratable acidity. Soluble solids were not affected by these retardants. Using from calcium prohexadione alone at 5% probability level increased significantly in the vitamin C. Generally, the physiological characteristics of the plant were increased by the use of both growth retardants, while the qualitative factors were more affected by calcium prohexadione.