اثر متیل جاسمونات و سیلیس بر عملکرد گوجه‌فرنگی رقم دافنیس زیر تنش شوری در شرایط گلخانه

به منظور بررسی برهمکنش متیل جاسمونات و سیلیس بر عملکرد و اجزای آن در گیاه و میوه گوجه فرنگی رقم دافنیس تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار و هر تکرار شامل 4 مشاهده انجام شد . آزمایش در گلدان های حاوی 8 کیلوگرم خاک ماسه ای در یک گلخانه تجاری و به مدت 11 ماه اجرا شد. عامل اصلی، شوری آب آبیاری در 3 سطح با قابلیت هدایت الکتریکی (صفر، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر)، متیل جاسمونات به عنوان عامل فرعی، در 3 سطح (صفر، 5 و 7.5 میکرومولار) و سیلیس به صورت سیلیکات سدیم در 3 سطح (صفر، 4 و 8 میلی مولار) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتیجه ها نشان داد که با افزایش غلظت شوری آب آبیاری از صفر به 6 دسی زیمنس بر متر، و با افزایش سطح متیل جاسمونات از صفر به 7.5 میکرومولار، و با افزایش سیلیکات سدیم از صفر به 8 میلی مولار، عملکرد کل به ترتیب از 145.1به 133.5، 144.2 به 136.2 و141.3 به 136.0 تن در هکتار کاهش یافت. بیشترین عملکرد میوه، 147.7 تن در هکتار بود که با استفاده از 4 میلی مولار سیلیکات سدیم و 7.5 میکرومولار متیل جاسمونات در شرایط غیرشور حاصل شد.