ارزیابی کود آلی حاصل از سنبل آبی (Eichhornia Crassipes) در بستر کاشت گل سوسن (Lilium Sp.)

بحران گیاه مهاجم سنبل آبی (eichhornia crassipes) در تالاب های شمال کشور روندی افزایشی و خطرناک به خود گرفته است. با هدف استفاده از کود آلی (کمپوست و ورمی کمپوست) آن در بستر کاشت گل سوسن در 11 سطح با نسبت های (پرلایت 35% + پیت ماس 65% کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 10% + پرلایت 35% + پیت ماس 55% کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 20% + پرلایت 35% + پیت ماس 45% کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 30% + پرلایت 35% + پیت ماس 35% کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 40% + پرلایت 35% + پیت ماس 5% کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 65% + پرلایت 35%) آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار به اجرا در آمد. بیشترین ارتفاع ساقه گل دهنده (77.80 سانتی متر) در تیمار شاهد و کمترین ارتفاع ساقه گلدهنده (41 سانتی متر) در بستر حاوی 65% ورمی کمپوست سنبل آبی مشاهده شد. بیشترین عمر گلجایی (9 روز) گل های شاخه بریده در بستر 20% کمپوست سنبل آبی مشاهده شد. در نهایت افزون بر فواید زیست محیطی ناشی از جمع آوری زیست توده حاصل از سنبل آبی، نتیجه های این پژوهش نشان داد که آمیخته کود آلی حاصل از سنبل آبی همراه با پیت ماس و پرلایت با درصدهای پایین، بستر مناسبی برای رشد گل سوسن فراهم خواهند آورد.