اثر پتاسیم و آهن بر انباشت رسوراترول و وینیفرین و ظرفیت آنتی‌‌اکسیدانی حبه‌‌های انگور(Vitis Vinifera L.) رقم بیدانه سفید

مدیریت تغذیه در فصل رشد، تاثیر زیادی بر مقدار تولید و انباشت متابولیت های ثانویه در حبه های انگور دارد. به منظور بهبود شاخص های کیفی و آنتی اکسیدانی انگور بیدانه سفید با کاربرد برگی سولفات پتاسیم (صفر، 1.5 و 3%) و کلات آهن (صفر، 0.5 و 1%) پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در یک باغ تجاری در سال های 1396-1395 در ملایر اجرا شد. میوه ها بر اساس شاخص بلوغ برداشت و مقدار فلاونوئید و فنول کل، آنتوسیانین کل، ویتامین c، رسوراترول و وینیفرین، ظرفیت آنتی اکسیدانی و فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز میوه اندازه گیری شد. بر اساس نتیجه ها، بیشترین مقدار آنتوسیانین و ویتامین c میوه به ترتیب مربوط گیاهان انگور تیمار شده با کلات آهن 1% و سولفات پتاسیم 5/%1 به تنهایی بود. بیشترین مقدار فنول کل با تیمار سولفات پتاسیم 1.5% در ترکیب با کلات آهن 1% به دست آمد. کمترین مقدار فنول کل مربوط به تاک های انگور شاهد بود. بیشترین غلظت رسوراترول و وینیفرین در تاک های تیمار شده با سطح های متوسط هر دو کود مشاهده شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی حبه ها با تیمار ترکیبی سطح های متوسط هر دو کود بیشترین بود. تاک های انگور تیمار شده با سطح های مختلف پتاسیم در ترکیب با سطح سوم آهن مقدار فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز بیشتری داشتند. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز مربوط به تیمار کلات آهن 0.5% در ترکیب با سولفات پتاسیم 3% بود. بیشترین فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز مربوط به تیمار سولفات پتاسیم 1.5% در ترکیب با کلات آهن 0.5% بود. کمترین فعالیت همه آنزیم ها مربوط به تاک های شاهد بود.