جذب عنصرهای غذایی در خیار پیوندی روی پایه‌های کدو مسمایی و قلیانی در دماهای مختلف

آزمایشی برای بررسی اثر پیوند خیار (cucumis sativus l. 'super dominos') روی پایه های کدو مسمایی توده ساری (cucurbita moschata) (rs) و کدو قلیانی (lagenaria siceraria) (rg) و مقایسه آن با خیارهای بدون پیوند (rn) و خیارهای پیوند شده روی پایه خیار (rc)، برنامه ریزی شد. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح به طورکامل تصادفی با دو تیمار دمایی با چهار تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. تیمارهای دمایی شامل دمای بهینه رشد خیار (2 ±27 درجه سلسیوس) و دمای کمینه رشد خیار (2 ±15 درجه سلسیوس) به ترتیب به عنوان شاهد و تنش دمایی پایین در نظر گرفته شد. نتیجه های آزمایش حاضر نشان داد که غلظت نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم با کاهش دما کاهش یافت در حالی که غلظت سدیم افزایش یافت. بهره وری استفاده از نیتروژن، فسفر، پتاسیم و سدیم با کاهش دما افزایش یافت، اما در کلسیم و منیزیم کاهش معنی داری را نشان داد. به طور کلی، پایه های بومی باعث بهبود جذب عنصرها توسط خیار پیوندی شد. استفاده از پایه قلیانی نسبت به دیگر پایه ها بر مقدار جذب عنصرهای نیتروژن، پتاسیم، فسفر و منیزیم تاثیر مثبت و به سزایی داشته است.