بررسی شاخص‌‌های مورفولوژیک و فیزیولوژیک سبزفرش‌‌های چایر(Cynodon Dactylon [L.] Pers. California Origin)، چمانواش بلند(Festuca Arundinacea Schreb.) و آمیخته بذری آن‌‌ها در شرایط تنش خشکی

سبزفرش ها مهمترین گیاهان پوششی در فضای سبز هستند. محدودیت دسترسی به آب، یکی از مهمترین عامل های محدود کننده محیطی و تنش خشکی یکی از مهمترین تنش هایی است که از رشد گیاهان جلوگیری می کند. این تنش با ایجاد نابسامانی در تعادل بین تولید گونه های فعال اکسیژن و فعالیت های دفاع آنتی اکسیدانی گیاه، تنش اکسایشی ایجاد می کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک سبزفرش های چایر، چمانواش بلند و آمیخته بذری آنها در شرایط کم آبی بود. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با تیمار آبیاری در چهار سطح 100%، 75%، 50% و 25 % ظرفیت مزرعه روی سبزفرش های چایر، چمانواش بلند و آمیخته بذری آنها ( 20 % چایر و 80 % چمانواش بلند) در چهار تکرار انجام شد. نتیجه ها نشان داد که با کاهش سطح آبیاری، کیفیت ظاهری، وزن تر و خشک شاخساره و ریشه و مقدارکلروفیل در سبزفرش های چایر، چمانواش بلند و آمیخته آنها کاهش یافت. مقدار پرولین و آنزیم پراکسیدازسبزفرش ها با کاهش سطح های آبیاری ظرفیت مزرعه روند افزایشی نشان داد. مقدار فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در سبزفرش ها ابتدا با کاهش آب از 100 % تا % 50 ظرفیت مزرعه افزایش و سپس در تیمار 25 % ظرفیت مزرعه کاهش یافت. سبزفرش چایر در بین سبزفرش ها بیشترین کارایی آنتی اکسیدانی را نشان داد. با توجه به کمبود منابع آبی کشور، استفاده از آمیخته بذری جنس های مختلف سبزفرش و نسبت های مختلف برای تحمل شرایط کم آبی و حفظ منابع محدود آب پیشنهاد می شود.

Investigation of Morphological and Physiological Indices in Bermudagrass (Cynodon dactylon [L.] Pers.), Tall Fescue (Festuca arundinacea Schreb.) and Their Seed Mixtures under Drought Stress

Water availability is one of the most limiting environmental factors on plant growth. Drought stress is one of the main stresses that inhibit the growth of plants due to mainly disturbance of the balance between production of reactive oxygen species and antioxidant defense morphological and physiological response of bermudagrass, tall fescue turfgrasses and their seed mixture under drought stress condition. This study was conducted in a completely randomized factorial design by different irrigation levels (100, 75, 50 and 25% of field capacity) on bermudagrass, tall fescue and their seed mixture (bermudagrass %20 and tall fescue %80). Each treatment had four replicates. Results showed that decreasing in field capacity reduced visual quality, fresh and dry weights of shoot and root, chlorophyll content in bermudagrass, tall fescue of turfgrasses and their seed mixture. Decreasing in field capacity increased proline content and peroxidase enzyme in turfgrasses. Ascorbate peroxidase, superoxide dismutase and catalase enzymes activities significantly increased with decreasing in field capacity from %100 to %50 then, declined in %25 FC treatment in turfgrasses. The highest activity of antioxidants was observed in bermudagrass. Due to the lack of sufficient available water resources in Iran, using turfgrass seed mixtures comprising different genotypes and rates can be recommended.