بهبود ویژگی‌های کیفی پرتقال رقم واشنگتن ناول با محلول‌پاشی‌ کلرید کلسیم، کلرید پتاسیم و سالیسیلیک اسید

با توجه به دشواری های تغذیه ای باغ های مرکبات کشور، بررسی اثر عنصرهای غذایی و تنظیم کننده های رشد که توانمندی بهبود کمی و کیفی میوه را دارند، لازم است. این پژوهش به منظور بررسی اثر محلول پاشی کلریدکلسیم، کلرید پتاسیم و سالیسیلیک اسید بر ویژگی های کمی و کیفی میوه پرتقال رقم واشنگتن ناول انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال در یک باغ تجاری در جنت شهر شهرستان داراب انجام شد. تیمارها شامل شاهد، کلرید کلسیم با دو غلظت (1.5 و 3%)، کلرید پتاسیم با دو غلظت (1.5 و 3%)، سالیسیلیک اسید با سه غلظت (0.015، 0.03 و 0.045%) و تیمارهای تلفیقی کلرید کلسیم، کلرید پتاسیم و سالیسیلیک اسید بود. محلول پاشی دو بار در هر سال، مرحله اول در پایان اولین دوره رشد میوه که قطر میوه حدود 20 میلی متر بود و مرحله دوم نزدیک به زمان برداشت که حدود نیمه سوم شهریور ماه بود، انجام شد. نتیجه ها نشان داد که محلول پاشی های کلرید کلسیم، کلرید پتاسیم، سالیسیلیک اسید و تلفیق این تیمارها با یکدیگر اثرهای متفاوتی بر ویژگی های کیفی میوه در زمان برداشت داشتند. محلول پاشی پتاسیم اثر معنی داری بر افزایش پتاسیم پوست میوه نداشت اما کلسیم پوست با محلول پاشی کلرید کلسیم افزایش یافت. محلول پاشی سالیسیلیک اسید تا غلظت 0.03% به طور معنی داری باعث افزایش مقدار کلسیم و پتاسیم پوست شد. تیمارهای کلرید کلسیم و سالیسیلیک اسید بیشترین اثر مثبت را بر ویژگی های کیفی میوه داشتند. اثر تیمارها بر زاویه فام، مقدار عصاره میوه، ماده های جامد محلول و فعالیت آنتی اکسیدانی معنی دار نبود. کلرید کلسیم و سالیسیلیک اسید توانستند بر ویژگی های کیفی آب میوه اثر مثبت بگذارند. تیمارهای کلرید کلسیم 1.5% و سالیسیلیک اسید 0.03% بیشترین اثر مثبت را بر ویژگی های کیفی (فعالیت آنتی اکسیدانی و فنول کل) داشتند. تیمارهای تلفیقی نیز اثرهای مثبتی داشتند اما در مجموع اثر تیمارهای کلسیم و سالیسیلیک اسید به تنهایی موثرتر بود.