اندیشه کارل اشمیت و مسئله هویت های واکنشی در جغرافیای سیاسی معاصر

کارل اشمیت، فیلسوف و حقوقدان برجسته آلمانی که همواره درطول زندگی اش به طرفداری از حکومت رایش سوم متهم می شد با وجود اینکه در دادگاه نورنبرگ از اتهامات تبرئه شد و تا سال 1985 عموماً در انزوا زندگی خود را سپری کرد. ولی انزوای اشمیت هیچ وقت مانع از نوشتن او و انتشار اندیشه هایش در طول قرن بیستم نشد. اشمیت از جمله متفکران بزرگی است که دیدگاه ها و افکارش، در طول دهه های گذشته بر اندیشمندان مختلفی چون هاناآرنت، یورگن هابرماس و جورجیوآگامبن تاثیرگذار بوده است. هنگامی که اشمیت کتاب امرسیاسی را نوشت به طور شفاف بیان کرد که اساساٌ سیاست را باید در تمایز میان دوست و دشمن تعریف کرد. امروزه نئولیبرالیسم که اعتقاد راسخ به کوچک سازی دولت و نیروهای بازار برای تنظیم مناسبات اجتماعی و مدیریت سرزمین دارد، باعث شکل گیری تعارضات اجتماعی بزرگ در درون و کشمکش های ژئوپلیتیکی در بیرون از مرزهای کشورها شده است. سیاست های نئولیبرال به همراه شیوه تولید اقتصاد پست فوردیسم در سال های اخیر وضعیتی را شکل داده است که شکاف های اجتماعی در درون کشورها و همین طور در مقیاس جهانی را افزایش داده است. افزایش این شکاف ها در لایه های اجتماعی خود سبب ساز بحران های درونی کشورها شده و از طرفی بسیاری از کشورها را درگیر اعتراض های گسترده اجتماعی کرده است. از نظر اندیشمندان بزرگی چون فوکویاما، چنین تعارضات اجتماعی باعث شکل گیری هویت های واکنشی در درون کشورها شده است. امروزه در بسیاری از آثار و نوشته های جغرافیدانان سیاسی می توان توجه اندیشمندان برجسته ای چون کلودیومینکا و آناجی سکور را دید که بر فلسفه سیاسی اشمیت تمرکز کرده اند، و شکل گیری هویت های واکنشی را در ارتباط با امر سیاسی و تمایز دوست و دشمن در فضای جهانی شدن و اقتصاد پست فوردیسم جستجو می کنند. سوال اصلی مقاله درباره این مسئله است که چرا فلسفه سیاسی اشمیت و بویژه مقوله امرسیاسی در ارتباط با هویت های واکنشی در کانون گفتمان های جغرافیای سیاسی جهان قرار گرفته اند؟

Karl Schmidt’s Thought and the Problem of Reactive Identities in Contemporary Political Geography

Carl Schmitt, a prominent German philosopher and jurist who had always been accused of supporting the Third Reich throughout his life, was acquitted at the Nuremberg Trials and lived in general isolation until 1985. But Schmitt’s isolation never prevented him from writing and disseminating his ideas throughout the twentieth century. Schmitt is one of the great thinkers whose views and thoughts have influenced various thinkers over the past decades, such as Hannah Arendt, Jürgen Habermas, and Giorgio Agamben. When Schmitt wrote the book Empress, he made it clear that politics must be defined in terms of the distinction between friend and foe. Today, neoliberalism, which firmly believes in downsizing government and market forces to regulate social relations and land management, has led to major social conflicts within and geopolitical conflicts outside the borders of countries. Neoliberal policies, along with the postFordist economy, have created a situation in recent years that has widened social divisions within countries as well as on a global scale. The increase in these gaps in the social strata has caused internal crises in countries and on the other hand has involved many countries in widespread social protests. According to great thinkers such as Fukuyama, such social conflicts have led to the formation of reactive identities within countries. Many of the works and writings of political geographers today show the attention of prominent thinkers such as Claudio Minka and Anaji Scor who focused on Schmitt’s political philosophy, and the formation of reactive identities in relation to politics and the distinction between friend and foe. They search for globalization and postFordist economics. The main question of the article is why Schmitt’s political philosophy and especially the political category in relation to reactive identities are at the center of the world’s political geographical discourses?