قابلیت دسترسی به مکان های ورزشی منطقه 20 شهرداری تهران

امروزه ورزش با سبک زندگی مدرن شهری آمیخته گردیده و در راستای توسعه ورزش، سه هدف مهم موسوم به سه a مورد توجه می‌باشد که نخستین آنها بهبود دسترس‌پذیری است. در این مقاله به روش ارزیابی مقایسه‌ای و با بهره‌گیری از تکنیک بافری در سیستم اطلاعات جغرافیایی و شاخص سرانه دسترسی، وضعیت دسترسی به مکانهای ورزشی در منطقه 20 شهرداری تهران مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته‌های تحقیق، میانگین سرانه دسترسی به مکان‌های ورزشی را 0.6 مترمربع، حداکثر آن را 0.8 و حداقل 0.027 مترمربع نشان داد. میزان دسترسی از استانداردهای جهانی و میزان‌های پیشنهادشده برای شهرهای کشور بسیار پایین‌تر بوده اما نسبت به میانگین شهر تهران تاحدودی بهتر است. جدا از پایین‌بودن کلی سرانه دسترسی، نابرابری‌های زیادی در سطح محدوده مطالعاتی مشهود است. گرچه تمامی منطقه تحت دسترس مکان‌های ورزشی هستند اما قسمت‌هایی تنها در حوزه دسترسی یک مکان ورزشی قرار دارند در حالی‌که در قسمت‌هایی، حوزه دسترسی 13 مکان ورزشی همپوش هستند.

Analysis of access to sports venues in District 20 of Tehran Municipality

Today sport is interrelated to modern urban lifestyles. In order to develop sports and physical activity and promote active lifestyle, three important goals, called the three A, are in attention that the first is to improve accessibility. In this paper by using buffer technique in GIS, the index of per capita access and a descriptiveanalytical method Access to sports venues in the 20th district of Tehran has been analyzed. Findings of the research showed that the average per capita access to sports places was 0.6 m2, the maximum was 0.8 and at least 0.027 m2.The access rates is much lower from the global standards and the rates proposed for the Iranian cities But it is somewhat more favorable than Tehran’s average. Apart from the general lack of per capita access, many inequalities are evident at the level of the study area. Although the entire area is accessible to sports venues, parts are only accessible to 1 sport place while in some parts the area access of 13 sport places are overlapped.