عملکرد دهیاران زن در فرآیند توسعه روستایی (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان رشت)

اگر امروزه توسعه روستایی را راهبردی بدانیم که به منظور بهبود زندگی اقتصادی، اجتماعی، محیطی و... گروه خاصی از مردم به مرحله اجرا درآمده است؛ در این صورت رابطه معناداری میان شرح وظایف دهیاران و توسعه روستایی قابل مشاهده می باشد. این پژوهش بر آن هست تا اهدافی را که توسعه روستایی به دنبال آن است در عملکرد دهیاران زن مورد بررسی قرار دهد. در این راستا هدف پژوهش حاضر، ارزیابی و تحلیل عملکرد دهیاران زن در مقایسه با عملکرد دهیاران مرد می باشد که در ابعاد زیست محیطی، اقتصادی اجتماعی و کالبدی در فرآیند توسعه روستاهای مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است. نوع تحقیق توصیفی تحلیلی و اطلاعات موردنیاز آن از دو روش اسنادی و پیمایشی به دست آمده است. جامعه آماری روستاهای بخش مرکزی شهرستان رشت است. برای بررسی عملکرد زنان 12 روستا دربخش مرکزی که دارای دهیار زن بوده اند و 12روستا که دارای دهیار مرد بوده اند، انتخاب شده و تعداد 370 پرسش نامه به روش نمونه گیری تصادفی در بین روستاییان توزیع شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که زنان در بخش های مختلف توسعه روستایی دارای عملکرد متفاوتی بوده و بیشترین عملکرد آنها براساس نظرسنجی و آزمون آماری جان فریدمن در عرصه کالبدی – فیزیکی روستا و در زمینه اقتصادی می باشد که در مجموع دهیاران زن در بسیاری موارد از مردان پیشی گرفته و میزان رضایت مردم از آنان زیاد است.