طراحی مدل توسعه گردشگری غذا در ایران با رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری

ایران با بیش از 4000 سال قدمت، سرزمینی بزرگ با تاریخ و شرایط متنوع جغرافیایی می باشد، هر منطقه ای از این کشور به علت شرایط اقلیمی، طبیعی و فرهنگی خاصی که دارد توانسته الگوهای متنوعی از تولید غذا را توسعه ببخشد. غذا در پهنه ایران زمین نمادی از زمینه های فرهنگی وابسته به جغرافیا در بستر تاریخی می باشد. در ایران وقتی صحبت از توریسم غذا می کنیم یعنی داریم از یک خلاقیت شکوفا شده صحبت می کنیم که دارای اجزای زیادی است مثل: نحوه تولید، عمل آوری، ذخیره سازی، فرآوری و دستوالعمل تهیه و بالاخره نحوه پذیرایی و سرو غذا و همچنین فرهنگ دارویی وابسته به آن.تنوع غذایی در مناطق مختلف ایران به حدی زیاد است که می توان از برند خلاقیت در توریسم غذا صحبت کرد.هدف اصلی این تحقیق تعیین متغیرهای اثربخش در مدل توسعه گردشگری غذا در ایران می باشد که برای جمع آوری داده ها از مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است و بعد با استفاده از یک متدولوژی تحلیلی تحت عنوان مدل سازی ساختاری تفسیری (ism) روابط بین متغیرهای توسعه گردشگری غذا تعیین و به صورت یکپارچه مورد تحلیل قرار گرفته است و در نهایت، با استفاده از تحلیل micmac میزان اثرگذاری و اثرپذیری متغیرها بر یکدیگر مشخص شد. نتایج پژوهش نشان داد عامل تهیه غذای سالم و رعایت نکات و اصول بهداشتی در مراحل مختلف تهیه و سرو آن با قدرت نفوذ 9 بیشترین تاثیر در توسعه گردشکری غذا در ایران عمل می کند همچنین برگزاری جشنواره ها و ترویج مصرف غذاهای محلی نقش مهمی در خلاقیت این حوزه دارد.