توسعه گردشگری اجتماع محور با تاکید بر جنبه‌های قومی محلی (مطالعه موردی: شهر کرمانشاه)

فرایند جهانی شدن گویای تلاش برای یکسان سازی فرهنگی از طریق ایجاد بازارهای گسترده برای تولید کالاهای مشابه در شکل انبوه است. در عمل فشار برای از میان بردن خرده فرهنگ‌ها طی سال‌های گذشته به مقاومت قومی منجر شده است که گویای تمایل شدید به ایجاد تعلق‌های هویتی برای جلوگیری از حذف فرهنگ‌های قومی است. کشور ایران از بارزترین نمونه‌های تنوع فرهنگی، قومی، زبانی و مذهبی در جهان است که برخلاف اکثر کشورهای چند قومیتی، تنوع و تکثر قومی محلی یا موزاییک بودن پهنه فرهنگی آن، درون‌زا و بومی است. شهر کرمانشاه با توان‌های توسعه‌ای بسیار، با تعلق قومی جماعتی قوی، می‌تواند پیش زمینه ایجاد بازارهای گردشگری قومی باشد. قومیت کُرد از استمرار و پیوستگی فرامرزی برخوردار است که می‌تواند توان منطقه‌ای در حوزه کالایی شدن (گردشگری، رسانه و ...) باشد. این مساله که چگونه از توان‌های قومی جهت نیل به اهداف توسعه اجتماعی در سطح محلی، منطقه‌ای و ملی می‌توان بهره برد، حایز اهمیت است. روش تحقیق از نوع کاربردی توسعه‌ای و شیوه گردآوری اطلاعات میدانی و کتابخانه‌ای است. جامعه آماری 40 نفر از مدیران شهری و 340 نفر از گردشگران می‌باشند. در مجموع اکثر پاسخگویان نمایه‌های قومی فرهنگی اثرگذار در توسعه گردشگری قومی در سطح شهر کرمانشاه را ضعیف و متوسط ارزیابی کرده‌اند. نتایج آزمون کای اسکوئر در بررسی کمیت توسعه گردشگری اجتماع محور با تاکید بر جنبه‌های قومی محلی در شهر کرمانشاه معنی دار است. از آنجا که مقدار (sig) یا سطح معنی داری متناظر با این آماره کوچکتر از مقدار (p>0.05) است بنابراین، با توجه به مقدار x2 و نیز درجه آزادی برابر با 4 و همچنین سطح معنی داری برابر با 0.000، می‌توان نتیجه گرفت گردشگری قومی محلی در توسعه گردشگری اجتماع محور نقش اثرگذار دارد.