دورنمای فرین‌های گرم ایران مبتنی بر برونداد مدل میان‌مقیاس منطقه ایی (regcm4)

با ظهور و شدت یافتن پدیده گرمایش جهانی، توسعه راهبردهای کارآمد برای سازگاری با این پدیده امری ضروری قلمداد می‌گردد. این ضرورت در گام نخست درکی مناسبی از آسیب‌پذیری مناطق مختلف از دگرگونی‌های آب و هوایی به دست می‌آورد و متناسب با گنجایش‌های منطقه ایی راهبردهای سازگاری با دگرگونی‌های آب و هوایی را ارائه می‌کند. هدف از این پژوهش شناخت اثر گرمایش جهانی بر تغییرات میزان دماهای فرین بالا طی دهه‌های آینده در قلمرو ایران است. به این منظور داده‌های پایگاه eh5om برای دوره 2015 تا 2050 میلادی به شکل دیدبانی‌های 3 ساعته (8 بار در روز) تحت سناریو a1b. از مرکز فیزیک ماکس پلانک بارگیری و با استفاده از مدل منطقه ایی regcm4 ریزپیمانه شدند. سپس داده‌های ساعتی دمای هوا ریزپیمانه نمایی شده با تفکیک مکانی 0.27 × 0.27 درجه قوسی به میانگین روزانه تبدیل شدند که در نتیجه ماتریسی به ابعاد 2140×13140 بهدست آمد. برای شناسایی از روزهای فرین گرم از نمایه انحراف بهنجار شده دما (ntd) بهره بردیم؛ به طوری که داده‌های حاصل از خروجی مدل برحسب مقدار این نمایه و گستره حاکمیت گرما ( ) مرتب گردیدند در گام بعدی 500 روز نخست که شرط ( ) را برآورده کردند در حکم نمونه انتخاب شدند. نتایج نشان داد دورنمای فرین‌های گرم ایران بر اساس روش شبکه عصبی خودسازمانده (som) را می‌توان به 9 ناحیه تقسیم نمود. همچنین در دهه‌های آینده بیشینه گرماهای فرین در نیمه غربی و نوار ارتفاعی (کوهستان و کوهپایه) رخ خواهد داد به طوری که فرین‌های دمایی در مناطق یادشده بیشتر از نواحی داخلی و سواحل جنوبی کشور خواهند بود. کمینه رخداد فرین گرم ایران مربوط به ناحیه دشت کویر و پس‌ازآن جنوب شرق کشور می‌باشد.