بررسی ساختار مجالس نظام الدین اولیا بر اساس تک ‌نگاری‌های مریدان او

زمینه: معرفی ساختار و بررسی آثاری در حوزه مجلس گویی و مجلس نویسی، به عنوان یکی از شیوه های تاثیرگذار آموزش آموزه های دینی و عرفانی در شبه قاره هند در قرن هفتم و هشتم از اهداف اصلی این نوشتار است. شناخت ساختار این آثار از یک سو زمینه پژوهش های تطبیقی بین مجالس مکتوب شبه قاره و ایران را فراهم می کند و از سوی دیگر، این آثار پیوند مجالس صوفیانه و حلقه های عارفانه را با علایق عامه مردم که بخشی از مخاطبان این مجالس هستند؛ آشکار می سازد. روش: با توجه به جایگاه نظام الدین اولیا در عرفان اسلامی، مقاله در شیوه ای توصیفی- تحلیلی به بررسی ساختار بیرونی و درونی تک نگاری های وی پرداخته است. یافته ها: مجالس شیخ غالبا در خانقاه تشکیل می شده و مخاطبان خاصی داشته است. دغدغه شیخ تبلیغ و ترویج اسلام و تبیین آموزه های فرقه چشتیه با نیم نگاهی به مباحث اخلاقی و اجتماعی است.  نتایج: مجالس نظام الدین، در بند تاثیرگذاری بر مخاطب است. از این رو مباحث عرفانی، شریعتی، کلامی، اخلاقی و اجتماعی با لحنی پرشور که ویژگی این مجالس است؛ در پی برانگیختن مخاطب است. بهره گیری از حکایات، نقل اقوال مشایخ، استفاده از آیات و احادیث، نصایح دینی، اخلاقی همه و همه نشان می دهد که نظام الدین در پی ساختن دین و دنیای مخاطبان است.

studying the structure of nizamuddin olya’s majalis based on the monographs of his disciples

purpose: the main objectives of this article are to introduce the structure of and to examine works in the field majalis (assemblies) – in oral or written form – as one of the effective methods of communicating religious and mystical teachings in the indian subcontinent in the seventh and eighth centuries ah. on the one hand, understanding the structure of these works provides the basis for comparative research between the written majalis of the subcontinent and iran, and on the other hand, these works reveal the connection between sufi majalis and mystical circles with the interests of the public, who are part of the audience of these majalis. method and research: considering the position of nizamuddin olya in islamic mysticism, the article examines the external and internal structure of his monographs in a descriptive-analytical manner. findings and conclusions: the sheikh nizamuddin olya’s majalis were often held in the khanqah and had a specific audience. the sheikh’s concern was to propagate and promote islam and explain the teachings of the chishti sect with a partial look at moral and social issues.conclusions: nizamuddin’s majalis are aimed at influencing the audience. hence, the mystical, sharia, theological, moral and social discussions with a passionate tone that is the characteristic of these majalis, seek to arouse the audience. the use of anecdotes, quoting the sayings of the sheikhs, the use of verses and hadiths, religious and moral advice all show that nizamuddin seeks to build the religion and world of the audience.