یک غزل، در دو دیوان

یکی از مهمترین شاخه های نقد ادبی ،‌تصحیح یا نقد متن است که به بررسی اصالت متن می پردازد . نگارنده با کشف غزلی واحد در دیوان خاقانی و کلیات شمس تبریزی دراین مقاله از منظر نقد متن شناختی به این غزل نگریسته است . تتبع مولانا در آثار و اقوال پیشینیان و از آن جمله خاقانی ، سابقه حضور غزلی از سلطان ولد در دیوان کبیر تقدم خاقانی نسبت به مولوی بررسی شکل غزل ، تخلص شعر ،‌بررسی نسخه ها ...از جمله دلایلی است که در رد انتساب این غزل به مولوی مورد استناد قرار گرفته است . از نتایج این مقاله می توان به تاثر مولانا از خاقانی ، خطای درج غزلی از خاقانی در کلیات شمس و استفاده از این خطا در ارائه پیشنهادی تصحیح واژه ای از غزل خاقانی اشاره کرد .