تفال و طالع بینی در شرفنامه

اگاهی از سرنوشت و اینده مبهم م همت گماشتن و توجه به دانستن فرجام کارها ، از خصوصیات روحی نوع بشر و خواسته ی همیشگی او بوده و برای تحقق این خواسته ، به وسایل مختلف متوسل شده است . از جمله این راهها تفال ، تطیر و طالع بینی می باشد . تفال و طالع بینی دریچه هایی به سوی علم غیب و ناشناخته هستند . تفال زاییده امید و تطیر نتیجه یاس و ناامیدی است و به همین دلیل در فرهنگ اسلامی مطورد است . بی شک ، ابیات غنی فارسی از تاثیر این اعتقاد مردمی بر کنار نبوده در تون مختلف منثور و منظوم جای جای از این مساله و انواع ان سخن گفته است . اسکندر شخصیت برجسته ی منظومه ی شرفنامه ی حکیم گنجه ، زندگی خود را با طالع بینی منجمان آغاز می کند . نظامی در هر فرصتی بر آن است تا اعتقادات خود را در این زمینه منعکس نماید، اعتقاداتی که با تکیه بر فرهنگ اسلامی تطیر را ناپسند دانسته و بر فال نیکو تاکید می کند . بنابراین دراین منظومه تفال و طالع بینی جایگاهی ویژه دارد .