سیر تحوّل زیبایی‌شناسی نثر مرسل در برونۀ زبان

هر چند زیباییِ نثر مرسل مبتنی بر درونة زبان است امّا صناعات ادبی نیز نقشِ جمال‌شناسی ویژه‌ای در آن دارند. کیفیّت و کمیّت بهره‌مندی از آن موجب تحولات تدریجیِ زیبایی‌شناسیِ نثر فارسی شده است. هدف مقالۀ حاضر این است تا سیر تحوّل مولّفه‌های زیبایی‌شناسی نثر مرسل را در برونۀ زبان اندازه‌گیری کند و به این پرسش پاسخ بدهد که چگونه فراوانیِ این مولّفه‌ها به تدریج برونۀ زبان را زینت بخشیده و از زیبایی‌های درونۀ زبان کاسته تا شرایط برای ظهور نثر فنی آماده گردد؟ برای دستیابی به این هدف، چهار اثر: مقدمة شاهنامة ابومنصوری، تاریخ بلعمی، تاریخ سیستان و نوروزنامه به روش توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات سبک-شناسی بررسی شده‌اند و مولّفه‌های زیبایی‌شناسیِ برونۀ زبان در این آثار استخراج گردیده‌اند. برای نشان دادن خط سیر تحوّلات ادبیِ زبان فارسی، چهار اثر با هم مقایسه شده‌اند. نتایج بیانگر آن است که در آغاز صناعات ادبی در این متون بسآمد پایینی دارند و کاربردشان به‌گونه‌ای است که هم خودْ به زیباییِ نثر کمک کرده، هم ساختارِ جمله‌ها را تحت تاثیرِ جمال‌شناسیِ خود قرار داده‌اند و با تلاقیِ علم معانی، بیان و بدیع قدرت هنریِ بیشتری بدان آثار بخشیده‌اند؛ امّا به مرور زمان بر تعداد آرایه‌های ادبی افزوده‌شده و تاثیر عمیقی بر تقویت برونۀ زبان گذاشته‌ و با گسستن رابطۀ آنها با علم معانی از قدرت درونۀ زبان نیز کاسته شده است؛ به گونه‌ای که شرایط برای ظهور نثر فنی مهیّا شده‌ و به شکل معناداری نگرش هنری ایرانیان را تغییر داده‌است.

The Aesthetic Development of Mersel’s Prose Aesthetics Outside the Language

The famous Indian poet Biddle Dehlavi, in addition to poetry, also has prose works. Biddle’s prose is as difficult as his poetry. One of the complexities lies in his promising and ambiguous language in prose. While in prose, because of the weight and rhyme release, there should be less artistic ambiguity, but this is not the case. An important factor in these ambiguities is the grammatical form of combinations and sentences that are associated with deletion. The deletions that have been made in grammatical terms and intonation in four parts have led to the termination of meaning and the repetition of sentences and the blending of these with other expressive tools has added to the ambiguity of the text. The purpose of this paper is to study the factors of ambiguity based on grammatical norms and the discovery of infrastructure sentences, with the help of expressive and innovative elements. We have analyzed anecdotally, expressively and grammatically, for precise examination, vague sentences and combinations based on need and for the meaning of the meaning, we have provided some grammatical patterns. Bidel’s interest in knitting, combining with infusion, the development of the present meaning, Creating the relationship of this one in some combinations and removing the grammatical elements associated with the confusion of imagination, along with his lack of full control over the rules of the Persian language, he has been ambiguous in the four elements of prose.