نقد رویکردهای مبتنی بر قرآن و حدیث در شعر نظامی

اثبات دو فرضیه از اهداف این مقاله است این که نظامی در رویکردهای قرآنی و حدیشی ؛ از دو شیوه ی ساختاری بیشتر سود می جوید ؛ بگونه ای که می توان گفت اصالت سبک نظامی در امر تاثیر پذیری در نگاه کلی ، موارد زیر است : یکی اینکه از شیوه الهامی ، بنیادی بسیار سود جسته است ؛‌ بگونه ای که باید گفت در میان انواع تاثیر پذیری این شیوه ، اصالت سبکی اوست . دوم اینکه با توجه به تناسب واژگان متاثر از قرآن و حدیث ،‌به ترکیب روی می آورد و از حیث آماری اصالت سبک او در این رویکرد ساختاری ، کاربرد ترکیبات اضافی است که روابط بین مضاف و مضاف الیه بر گرفته از قرآن و حدیث است . نکات مزبور با استناد به شواهدی که بعضا از نگاه شارحان دورمانده است تشریح شده است .