ساختار هسته گروه فعلی در زبان فارسی معیار

در این مقاله به بررسی ساختمان هسته گروهی فعلی یعنی فعل در زبان رسمی فارسی معیار پرداخته می شود . منظور از زبان فارسی معیار ، همان زبان رسمی کشور ایران است که زبان استاندارد برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات و زبان کتابت منتهای علمی درسی و دانشگاهی است . فعل ، اساسی ترین مقوله واژگانی زبان است . زیرا از یک سو آن را می توان مهمترین رکن جمله دانست که در بردارنده معنای صلی جمله و عناصر اصلی صرفی ، مثل مطابقت به لحاظ زمان ، شخص و شماراست و از سوی دیگر ساختار موضوعی آن نشاندهنده بسیاری از ارکان اصلی جمله است . عناصری را که در ساختمان فعل در زبان فارسی معیار بکار می رود میتوان به دو دسته تقسیم نمود : الف - جزء ثابت : ریشه فعلی ، جزء ثابتی است که در تمامی صیغه ها و صورتهای فعلی دیده می شود . ب- اجزاء متغیر : علاوه بر ریشه فعلی ، اجزاء دیگری نیز در ساختمان فعل بکار می روند که امکان انتخاب در مورد آنها وجود دارد . به لحاظ ساختواژی ، افعال را میتوان به دو دسته کلی تقسیم نمود : الف - افعال ساده که در ساختمان انها تنها جزء فعلی بکار رفته است . ب- افعال مرکب که در ساختمان آنها علاوه بر جزء فعلی حداقل از یک جزء غیر فعلی نیز استفاده شده است .