تحلیلی بر مسائل اجتماعی در نخستین داستانهای شاهنامه( داستانهای کیومرث، هوشنگ و طهمورث)

ساهنامه پس از حمد و ستایش خرد و بیان اندیشه های اعتقادی شاعر ، با داستان کیومرث ، به عنوان اولین کدخدا آغاز می گردد و با داستان هوشنگ و طهمورث ادامه می یابد ، تا این که به داستان جمشید و ضحاک می رسد . در این افسانه ها مانند دیگر داستان های شاهنامه می توان اندیشه های اجتماعی را از دیدگاه های گوناگون در بوته نقد قرار داد و آنها را تجزیه و تحلیل کرد . اهمیت داستانهای اولیه شاهنامه از این جهت است که به بررسی اولین حکومت بشری و آیین کشور داری می پردازد و دشوارهای آن را نشان میدهد . مهمترین مسائل اجتماعی که میتوان در این سه داستان بررسی کرد ؛ بدین شرح است : 1- ویژگیهای هر جامعه و چگونگی روابط اجتماعی در آن . 2- شکل گیری کارها بر اساس نیازها و ضرورتها . 3- مشخص شدن کارکرد تامین نیازها مانند آبادانی شهرها ، کشف آتش و آهن . 4- برپاکردن شادی و جشن پس از هر موفقیت 5- کارآفرینی و طبقه بندی مشاغل که در آن جامعه ابتدایی چشمگیر و مورد توجه است . 6- امنیت اجتماعی و استقرار مردم در کوه برای تامین امنیت 7- ایجاد رودخانه ها و رونق دامداری و کشاورزی ، به عنوان یک فعالیت مهم و اساسی برای رونق اقتصادی . 8- جداکردن حیوانات از همدیگر ، بر اساس چگونگی استفاده از آنها و تامین نیازها 9- قشربندی اجتماعی و مشورت با موبدان و همکاری با دهقانان. 10 - بکارگیری شیوه های گوناگون نظامی و چاره جویی در جنگ ، برای جلوگیری از خونریزی ، پیشگیری از تمرد ، خنثی کردن توطئه دشمن و امتیاز گرفتن از او پس از پیروزی ، رعایت مقررات مبوط به جنگ و توجه به پیامدهای مثبت جنگ مثل تجربه ، آبدیده شدن ، مهارت و بکارگیری تدبیر و اندیشه . 11- ارتباط بوسیله زبانهای مختلف و آشنایی با آن به عنوان یک ضرورت .