بررسی اثرهای نانوذره های تیتانیم دی‌اکسید بر مقدار حفاظت در برابر پرتوهای فرابنفش در کرم های ضدآفتاب

سه نمونه تیتانیم دیاکسید تجاری موجود در بازار در اندازه نانو، به منظور استفاده در فرمولاسیون کر مهای ضدآفتاب و بررسی نقش آن در ویژگی های مرتبط با عملکرد ضدآفتاب، یعنی spf، uvapf و طول موج بحرانی(λc) انتخاب شد. سپس اندازه ذرههای این نمونه ها با روش اسپکتروسکوپی همبستگی فوتون تعیین و مشخص شد که با اندازه ی ذره های اعلام شده در برچسب آنها تفاوت زیادی دارد. درنتیجه با استفاده از روشهای آسیاب کردن و یکنواخت کردن در زمان های گوناگون، اندازه ذره های اولیه کوچک تر شد و از این ذره ها در فرمولاسیون مرجع استفاده شد. سپس ویژگی های عملکردی هر فرمولاسیون با روش های استاندارد تعیین شد. برای هر فرمولاسیون، دو پارامتر مهم شامل ph و غلظت تیتانیم دی اکسید در حالت های گوناگون و اثر این پارامترها بر عملکرد فرمولاسیون های کرم های ضدآفتاب مورد بررسی قرار گرفت. نتیجهها نشان می دهد که در بین روش های آماده سازی، استفاده از یکنواخت کنندهی فراصوت بهترین عملکرد (رساندن اندازه ی ذرهها به 6/142، 8/254 و 8/362 نانومتر برای هر نمونه در 15 دقیقه) و کم ترین زمان یکنواخت کردن (15 دقیقه) را برای تمام نمونه های تیتانیم دی اکسید دارد و از سه نمونه تیتانیم دی اکسید، نمونه ای که بدون اصلاح و یا پوشش است، ک مترین میزان تجمع ها را داشته و راحت تر از سایر نمونه ها کوچک تر شده است. به طور کلی فرمولاسیون های با کمترین مقدارهای اندازه ذره ها، بیشترین مقدار حفاظت در برابر آفتاب (spf ) را فراهم کرد و مشخص است که میتوان با کمک تیتانیم دی اکسید به مقدارهای بالای spf دست یافت.