بررسی بارگذاری و رهایش کنترل شده یک داروی ضد آریتمی قلبی در یک چارچوب فلز ـ آلی

سامانه‌های دارورسانی نوین، فناوری دگرگون‌سازی در امر تشخیص و درمان بیماری‌ه امی‌باشند.دسته‌ی جدیدی از ترکیب­های نانومتخلخل  بلوری به نام چارچوب‌های فلز ـآلی به دلیل ویژگی­ه ای منحصربه‌فرد خود هم­چون تخلخل زیاد و منظم، و حضور گروه‌های آلی قابل‌تغییر در چارچوب که تنظیم اندازه‌ی حفره‌ها را ممکن می‌سازند، افق امیدبخشی در دارو رسانی نشان‌ دادند. در این پژوهش،پتانسیل یک ساختارآنیونی متعلق به این خانواده در جذب و رسانش داروی کاتیونی قلبی پروکاینامیدهیدروکلرید بررسی شده است. این دارو نیمه عمر کوتاهی در بدن داشته و باید هر 3 تا 4 ساعت مصرف شود. بنابراین، انتخابی مناسب به منظور بررسی رهایش کنترل شده‌ی دارو است. در این مطالعه‌ی اولیه، چارچوب فلز ـ آلی با فرمول {zn3(benzenedicarboxilate)4dimethylammomium2.8dimethylformamide} انتخاب شد. این چارچوب آنیونی ساختاری پایدار(دمای متلاشی شدن بالاتر از 300 درجه سلسیوس) و متخلخل دارد. کاتیون‌های آمونیوم دی متیل حبس شده درون حفره‌ها طی یک فرایند آهسته‌ی تبادل یون با مولکول‌های دارو تعویض شدند. آزمایش‌های انجام‌شده نشان دهنده آن است که پس از گذشت یک هفته 36/7% دارو در ساختار بارگذاری شد. هم چنین، رهایش پیوسته‌ی دارو در 24 ساعت ابتدایی آزمایش رهایش، و آزادسازی بیش از 70 درصد دارو پس از گذشت 72 ساعت به دست آمد.