جذب اورانیوم از محلول‌های آبی توسط خاک اره لایه اندود با پلی پیرول

در این پژوهش، توانایی جاذب اقتصادی خاک اره لایه اندود شده با پلیمر نیمه‌ هادی پلی پیرول برای جذب اورانیوم از محلول های آبی در یک سامانه ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها به منظور بررسی اثر پارامترهای عملیاتی ph، زمان تماس، میزان جاذب، غلظت اولیه و دما بر جذب اورانیوم بر روی جاذب انجام و مقدارهای بهینه شرایط عملیاتی تعیین شد. بیش‌ترین مقدار جذب mg/g 54.65 تحت شرایط عملیاتی دز جاذب برابر با g/l 1، غلظت آغازین mg/l 100، 15 دقیقه به عنوان زمان تعادل جذب و ph برابر با 5 به دست آمد. همچنین نتیجه‌ها نشان داد که با افزایش دما میزان درصد حذف اورانیوم افزایش می یابد که نشان دهنده گرماگیر بودن فرایند جذب می باشد. داده های جذب توسط مدل های هم‌دمای لانگمویر و فرندلیچ برازش شدند که داده های تجربی با مدل لانگمویر تطابق بهتری داشتند. بیش‌ترین ظرفیت جذب جاذب مطابق مدل لانگمویر mg/g  93.46 به دست آمد. بررسی سینتیکی فرایند جذب نشان داد که از ﻣﺪل ﺳﯿﻨﺘﯿﮏ ﺷﺒﻪ درﺟﻪ دوم ﺗﺒﻌﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ. همچنین نتیجه بررسی پارامترهای ترمودینامیکی δh0، δs0 و δg0 حاکی از گرماگیری و خود به خودی بودن این فرایند است.

uranium sorption from aqueous solution by polypyrrole coated sawdust adsorbent

in this research, the ability of economically sawdust adsorbent coated by polypyrrole, a semiconductor polymer, for uranium sorption from aqueous solutions was studied in a batch system. the experiments were performed to investigate the effect of operating parameters such as ph, contact time, adsorbent amount, initial concentration, and temperature on the sorption of uranium, and optimum operating conditions were determined. the adsorption amount of 54.65 mg/g was obtained at operational conditions, i.e., absorbent dosage 1 g/l, 100 mg/l of uranium initial concentration, 15 minutes as equilibrium contact time and ph of 5. the results showed that the rate of uranium sorption increases with the increase in temperature, which indicates the adsorption process is endothermic. the experimental results have been fitted with the langmuir and freundlich isotherm models, and the experimental data were in better agreement with the langmuir model. based on the langmuir model the maximum adsorption capacity 93.46 mg/g was obtained. kinetics analysis of the adsorption process showed that the pseudo-second-order model has a better fit with the experimental data. the thermodynamic parameters such as δh0, δs0, and δg0 were investigated so that the results show the adsorption process is endothermic and spontaneous.