بررسی مقایسه ای و مدل‌سازی میزان تولید گازهای آلاینده از محل دفن پسماند‌های شهر‌های واقع در مناطق گوناگون ایران با استفاده از نرم‌افزار لندجم

دفن بهداشتی، از روش‌های دفع پسماند، مشکل های زیان باری برای محیط‌زیست به ویژه آلودگی هوا را به دنبا‌ل دارد. در نتیجه ی تجزیه مواد آلی پسماند‌ها، گاز‌های آلاینده و گلخانه‌ای شامل بیو‌گاز، کربن‌دی‌اکسید و گاز متان تولید می‌شوند که گاز متان بیش‌ترین اثر آلایندگی را در بین گازهای تولید شده، دارد. در این مطالعه، هفت شهر تبریز، تهران، شیراز، مشهد، بندرعباس، خوی و آستارا به دلیل برخورداری از شرایط اقلیمی متفاوت، برای ارزیابی و مد ل سازی میزان گاز متان قابل تولید با استفاده از نرم افزار لندجم از دفن‌گاه پسماند هر شهر، انتخاب شدند. یافته‌های این مطالعه، نشان داد که بالاترین نرخ تولید متان در بین شهر‌های مورد مطالعه، با در نظر گرفتن منطقه مرطوب و معمولی برای شهرستان آستارا و منطقه خشک برای سایر شهرها، در سال 1415 در شهر تهران اتفاق خواهد افتاد.  با استفاده از نتیجه های به دست آمده‌ در این پژوهش، می‌توان سامانه های جمع‌آوری گاز متان را برای هر محل دفنی طراحی و اجرا کرد. بنابراین، افزون بر به کارگیری گاز‌های آلاینده، از انباشتگی آن در محل های دفن و ایجاد انفجار، از نشست‌های احتمالی نیز جلوگیری می‌شود.

Comparative Study and Simulation of Pollutant Emissions from Landfills of different Cities in Various Regions of Iran by Using LandGEM Software

Sanitary disposal is one of the waste disposal methods, which contains a lot of harmful effects especially air pollution. As a result of the biodegradation process, pollutant gas contains Biogas, Methane, Carbon Dioxide, produced from landfills within which, Methane gas has a huge effect on air pollution in comparison to other gases. In this paper, seven cities of Iran, including Tabriz, Tehran, Shiraz, Bandar Abbas, Khoy, Astara, and Mashhad have been studied for the simulation of pollutant gas emissions according to various climatic conditions in them. After collecting population growth rate, type of landfill area, and the average lifetime of the displacement site pollutant Emissions from Landfills were simulated by using LandGEM software. The findings of this study demonstrate that the highest methane production rate among the studied cities, due to the humid and normal weather for Astara and the dry weather for other cities will occur in 1415 (2036) in Tehran. Using the results obtained from this study, it is possible to design methane gas collection systems for each site. therefore, in addition to the use of pollutant gases, its accumulation in the landfill site and the explosion probabilities are also prevented.