مطالعه رفتار کمپلکس های آهن (iii) و کبالت (ii) استیل استونیت در حلال های آلی با استفاده از روش های فلوئورسانس و اسپکترومتری فرابنفش- مرئی

در این پژوهش، عملکرد کمپلکس های آهن(iii) و کبالت(ii)استیل استونیت در حلال های آلی از جمله دی کلرومتان، تولوئن و کربن تتراکلرید در شرایط گوناگون، با استفاده از روش های  اسپکتروفلوریمتری و اسپکترومتری فرابنفش مرئی مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی های کیفی بر اساس میزان کاهش شدت فلوئورسانس حلال خالص، با افزودن غلظت های گوناگون از کمپلکس پایه گذاری شدند. تغییرهای شدت پیک های نشری فلوئورسانس در چندین طول موج برانگیختگی، بر روی محلول هایی در  بازه ی غلظتی3^10 تا10^10 مول بر لیتر از کمپلکس در حلال های آلی بررسی شدند و از محلول های تهیه شده در حلال تولوئن، به دلیل ثبت پیک های مناسب تر برای مطالعه های بیش تر استفاده شد. عامل موثر بر شدت نشر فلوئورسانس حلال خالص، در ناحیه 306 نانومتر با طول موج برانگیختگی 250 نانومتر، نوع و میزان غلظت کمپلکس در حلال بوده و بر اساس آن افزایش و کاهش در شدت نشر حلال خالص دیده شد. طیف جذبی این محلول ها نیز، ارتباط مستقیم افزایش شدت جذب نور با افزایش در غلظت کمپلکس، با توجه به حذف میزان جذب حلال خالص در محلول های تهیه شده را نشان داد. همچنین بررسی های انجام شده در مورد زمان پایداری و محیط نگهداری برخی از محلول ها، نشان دهنده ی تاثیر این عامل ها بر روی شدت پیک ها بود. بنابراین بر اساس طیف های به دست آمده بر مبنای اثر غلظت کمپلکس بر روی شدت نشر فلوئورسانس حلال، می توان از اثر خاموش کنندگی این نوع کمپلکس ها و عملکرد متغیر آن ها در شرایط گوناگون، در زمینه ی مطالعه ه ای مربوط به ویژگی های این نوع کمپلکس ها و  اندازه گیری های کمی فلزهای واسطه در  نمونه های حقیقی کمک گرفت.