روند تغییرات نسبتهای یونی مایع منی تحت تاثیر مکان مهاجرت مولدین ماهی سفید (Rutilus Frisii Kutum Kamensky 1901)

ترکیبات شیمیایی پلاسمای سمینال روی کیفیت یا توانایی لقاح اسپرم من جمله توان حرکت و نفوذ به تخمک در ماهیان موثر می باشند. طی این بررسی نسبتهای یونی پلاسمای سمینال مولدین ماهی سفید در مکانهای مختلف مهاجرت تولید مثلی مورد بررسی قرار گرفتند. برای این کار در فصل مهاجرت (نیمه دوم فروردین) مولدین ماهی سفید از سه رودخانه شیرود، تجن و گرگان رود از هر رودخانه 10 نمونه با سن و اندازه یکسان به روش تصادفی صید شدند. نمونه های سمن (مایع منی) بلافاصله داخل فلاسک یخ قرار گرفت و سریعاً به آزمایشگاه مرکزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انتقال یافت. یونهای سدیم و پتاسیم توسط دستگاه فلیم فتومتر و یونهای کلسیم و منیزیم توسط دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شدند. بین نسبت یونی سدیم به پتاسیم پلاسمای اسپرمی در مکانهای مختلف مهاجرت تولید مثلی اختلاف معنی داری (05/0 > p) وجود داشت. بین نسبت یونی سدیم به منیزیم، پتاسیم به کلسیم و پتاسیم به منیزیم پلاسمای اسپرمی در مکانهای مختلف مهاجرت تولید مثلی اختلاف معنی دار (01/0 > p) وجود داشت. بین نسبت یونی سدیم به کلسیم و کلسیم به منیزیم پلاسمای اسپرمی در مکانهای مختلف مهاجرت تولید مثلی مولدین اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0 < p). همچنین نسبت یونی سدیم به پتاسیم و پتاسیم به کلسیم در مولدین مهاجر به شیرود بیشتر از گرگان رود و تجن بود. نسبت یونی سدیم به منیزیم و پتاسیم به منیزیم در مولدین مهاجر به گرگان رود بیشتر از تجن و شیرود بود. در نتیجه مولدین مهاجر به شیرود از کیفیت منی بالاتری نسبت به دو رودخانه دیگر برخوردار بودند.