بررسی و تعیین ساختار ژنتیکی جمعیت آرتمیای بکرزای دریاچه اینچه با استفاده از روش Pcr-Rflp

به منظور تعیین ساختار ژنتیکی جمعیت آرتمیای دریاچه اینچه در استان گلستان، نمونه برداری از آرتمیای پارتنوژنتیک سه منطقه (شمالی ، میانی و جنوبی) با تهیه 66 نمونه از دریاچه انجام گردید، سپس استخراج dna به روش فنل – کلروفرم صورت گرفته و تنوع ژنتیکی آرتمیا در مناطق یاد شده با استفاده از قطعه ای از ژن coi میتوکندری مورد بررسی قرار گرفت. ژن فوق با استفاده از پرایمر های طراحی شده بر اساس توالی قطعاتی از ژن coi میتوکندری به وسیله دستگاه ترموسایکلر تکثیر و سپس محصول pcr با اندازه 720 جفت باز توسط 10 آنزیم محدود گر alui, ecori, eco47i, haeiii, hindiii, hinfi, mboi, mspi, rsai, taqi هضم گردید. از این میان سه آنزیم برشگر a?u?، rsa? و hae??? تنوع چند شکلی را نشان دادند. آنالیز rflp محصول تکثیر شده ژن coi ، در مجموع 9 هاپلوتیپ متفاوت در بین آرتمیای مناطق مختلف را مشخص نمود. میزان تنوع هاپلوتیپی درون جمعیتی مناطق شمالی،میانی و جنوبی دریاچه اینچه به ترتیب 0110/0 ±580/0 و 114/0 ±588/0 و105/0 ±571/0 بود. تنوع نوکلیوتیدی در درون جمعیت مناطق شمالی، میانی و جنوبی دریاچه اینچه به ترتیب 024/0 و 025/0 و 015/0(میانگین 0000111/0 ±021/0) محاسبه گردید. همچنین میزان تنوع نوکلیوتیدی بین این سه جمعیت 0233/0 و اختلاف نوکلیوتیدی بین سه جمعیت 0016/0 محاسبه شد. میزان x 2( فراوانی هاپلوتیپ ها) در میان مناطق مختلف دریاچه اینچه 75/23 x 2 = بوده و آنالیز آماری شبیه سازی شده monte carlo با هزار بار تکرار محاسبه، برابر با 007/0±057/0 x 2 = به دست آمد که اختلاف معنی داری را در فراوانی هاپلوتیپ های این سه منطقه مورد بررسی نشان نداد. در نتیجه جمعیتهای موجود در مناطق مختلف این دریاچه همگی یک جمعیت واحد می باشند.