بررسی فنولوژی تولید مثل و میزان موفقیت زادآوری سسک تالابی بزرگ Acrocephalus arundinaceus در آب بندان دایمی زرین کلای استان مازندران

این مطالعه از اردیبهشت تا شهریور ماه 1382 در آب بندان دایمی زرین کلای استان مازندران انجام شد. فنولوژی تولید مثل سسک تالابی بزرگacrocephalus arundinaceus از 8 خرداد با رفتار آشیانه سازی آغاز شده و تا 20 تیر جوجه ها به سن پرواز رسیده و در مرداد ماه منطقه را ترک می کنند. براساس روش شمارش مستقیم آشیانه ها، 280 آشیانه سسک تالابی بزرگ در این آب بندان بین پوششهای نیزاری phragmites australis مشاهده گردید. 30 نمونه از آشیانه ها مورد مطالعه قرار گرفت که در 60 درصد آنها 5 تخم،30 درصد آنها 4 تخم، 10 درصد آنها 3 تخم وجود داشته است و به طور متوسط 5/4 تخم در هر آشیانه مشاهده شد. اندازه گروههای همزاد بین 1 تا 5 جوجه بود که بیشترین اندازه، 1 جوجه (13 گروه همزاد ) و کمترین آن 5 جوجه (2 گروه همزاد) بوده است. 55/75 درصد تخمهای اولیه تفریخ شده و 15/68 درصد این تخمها به سن پرواز رسیدند. میزان موفقیت زادآوری 10/71 درصد محاسبه گردید. اختلاف معنی داری در میزان موفقیت زادآوری بین دستجات تخم و گروههای همزاد مشاهده نگردید (05/0 < p ). اختلاف بین میزان تلفات در هر مرحله تولید مثلی معنی دار بود (05/0 > p ) که بیشترین تلفات در مرحله قبل از تفریخ تخم ( 45/24 درصد ) و بر اثر عوامل غیر انسانی بوده است. همبستگی معنی داری بین اندازه آشیانه، ارتفاع آشیانه از سطح آب، عمق آب و نزدیکی به آشیانه مجاور با موفقیت زادآوری مشاهده نشد (05/0 < p ). بر اساس نرخ بقا mayfield ، کمترین نرخ بقا در مرحله قبل از تفریخ تخمها بود (959108 /0) که تا مرحله post – nestling روند افزایش نشان می داد.