تاثیر سطوح مختلف شوری بر شاخصهای رشد، میزان بازماندگی، غذا گیری و پارامترهای خونی در بچه ماهیان سفید ((Rutilus frisii kutum kamensky, 1901

در مطالعه حاضر، تاثیر سطوح مختلف شوری (0، 2، 4، 7 و 10 گرم در لیتر) روی رشد، بازماندگی، غذا گیری و پارامترهای خونی بچه ماهیان سفید (rutilus frisii kutum kamensky, 1901) با میانگین وزنی02/0 ±22/0گرم به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. وزن اکتسابی (wg) و نرخ رشد روزانه (dgr) بچه ماهیان به طور معنی داری تحت تاثیر شوری قرار گرفت (05/0 > p) ولیکن نرخ رشد ویژه (sgr)، ضریب تبدیل غذایی (fcr)، شاخص وضعیت (cf) و درصد افزایش وزن بدن (%bwg) بچه ماهیان در پایان دوره آزمایش در بین تیمارها اختلاف معنی داری نداشتند (05/0 < p). نتایج نشان دادند که بالاترین وزن اکتسابی (wg)، نرخ رشد روزانه (dgr) و درصد افزایش وزن بچه ماهیان در شوری 4 گرم در لیتر و پایین ترین مقادیر آنها در شوری 10 گرم در لیتر به دست آمد. بیشترین میزان نرخ رشد ویژه (sgr) و شاخص وضعیت (cf) بچه ماهیان در شوری 2 گرم در لیتر و کمترین مقدار پارامترهای مذکور در شوری 10 گرم در لیتر گزارش گردید. بهترین ضریب تبدیل غذایی (fcr) در شوری 2 گرم در لیتر مشاهده شد. بچه ماهیانی که در شوری10 گرم در لیتر پرورش یافتند، رشدکندتر و میزان جذب غذای نسبتاً پایین تری را نشان دادند. همچنین در این تحقیق برخی پارامترهای بیوشیمیایی خون بچه ماهیان (هماتوکریت، گلوکز، کلسترول، پروتیین کل، کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم) در پایان دوره آزمایش مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیز پارامترهای بیوشیمیایی خون حاکی از عدم وجود اختلاف معنی دار بین تیمارهای مختلف بود (05/0 < p). در مجموع، این تحقیق پیشنهاد می کند بچه ماهیان سفید در آبهایی که شوری آنها تا 7 گرم در لیتر می باشد، به خوبی پرورش می یابند.