مروری بر اهمیت ماکروجلبک ها در صنعت آبزی پروری (با تاکید بر ماهیان)

افزایش قیمت آرد ماهی و همچنین کاهش دسترسی به آن موجب شده تا طی سالیان گذشته جستجو برای جایگزین های مناسب گیاهی به سرعت در حال توسعه باشد. در این میان ماکروجلبک ها به دلیل سهولت پرورش و قیمت مناسب جایگزین مناسبی محسوب می شوند. ماکروجلبک ها به عنوان مکمل های غذایی به منظور افزایش سلامتی و عملکرد رشد و تغذیه بسیاری از گونه های ماهیان دریایی، آب شیرین و ماهیان زینتی استفاده می شوند. اکثر مطالعات صورت گرفته نیز نتایج قابل قبولی را در استفاده از ماکروجلبک‌ها به عنوان جایگزین نسبی آرد ماهی گزارش کردهاند. نتیجه بررسی ها نشان می دهد هرچند در پرورش برخی گونه ها مانند شانک قرمز (pagrus major)، سی باس اروپایی (dicentrarchus labrax) و سی باس آسیایی (lates calcarifer) استفاده از تا حد 10 درصد آرد جلبک باعث افزایش عملکرد رشد و تغذیه گردیده اما در استفاده بیشتر ار آرد جلبک در جیره غذایی برخی گونه ها تفاوت بین تیمارها مشاهده نشد و حتی تاثیرات منفی داشته است. بنابراین به نظر می رسد پژوهش های بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

An overview of the importance of macroalgae in the aquaculture industry (with an emphasis on fish)

The increase in the price of fish meal as well as the decrease in its availability has led to a rapidly expanding search for suitable herbal alternatives over the years. Macroalgae are a good alternative because of its easy growing and reasonable price. Macroalgae are used as dietary supplements to enhance the health and growth and feeding performance of many species of marine and fresh water fish and ornamental fish. Most studies have reported acceptable results in using macroalgae as a relative alternative to fish meal. Meanwhile, the amount of crude protein and polysaccharides in red macrophages is higher than in other species. The results show that although the use of algae flour by up to 10 % in the culture of some species such as red seabream (Pagrus major), European sea bass (Dicentrarchus labraxa) and Asian sea bass (Lates calcarifer) has increased the growth and feeding performance but using more from algae flour in the diet of some species, the difference was not observed between treatments and even had negative effects. Therefore, it seems that more research is needed in this field.