بوم‌شناسی و اقتصاد برای پیشگیری از همه‌گیری

در طول یک قرن به‌طورمعمول سالانه دو ویروس جدید از میزبان طبیعی‌اش به انسان‌ها منتقل شده است. اپیدمی‌های mers، sars و h1n1 در سال 2009، hiv و همه‌گیری کروناویروس (کووید-19) در سال 2019 نمونه ایی از این ویروس‌ها و شاهدی بر خسارات ناشی از این انتقال حیوانات به انسان‌ها هستند. ویروس‌های مشترک انسان و دام در بیشتر مواقع هنگام برخورد با پریمات زنده، خفاش‌ها و سایر حیوانات وحشی (گوشت آن‌ها) و یا غیرمستقیم از حیوانات مزرعه مانند مرغ و خوک، افراد را آلوده می‌کنند. امروزه خطرات بالاتر از هر زمان دیگری است. در اینجا ما هزینه نظارت و جلوگیری از شیوع بیماری با از دست دادن و پاره پاره شدن بی‌سابقه جنگل‌های نواحی گرمسیری و تجارت در حال رشد حیات وحش را ارزیابی می‌کنیم.

Ecology and economics for pandemic prevention

For a century, two new viruses per year have spilled from their natural hosts into humans. The MERS, SARS, and 2009 H1N1 epidemics, and the HIV and coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemics, testify to their damage. Zoonotic viruses infect people directly most often when they handle live primates, bats, and other wildlife (or their meat) or indirectly from farm ani-mals such as chickens and pigs. The risks are higher than ever. Here, we assess the cost of monitoring and preventing disease spillover driven by the unprecedented loss and fragmentation of tropical forests and by the burgeoning wildlife trade. Currently, we invest relatively little toward preventing deforestation and regulating wildlife trade, despite well-researched plans that demonstrate a high return on their investment in limiting zoo-noses and conferring many other benefits.